Aşinası olduğumuz bir hikaye Ferhat ile Şirin. Defalarca okumuşuzdur. Ben bu defa Fatma Şengil Süzer Hanımefendi’nin kaleminden okudum Ferhat ile Şirin’i… “Ferhat ile Şirin- Aşk Hu” eseri, Okur Kitaplığı tarafından yayınlanmış. Roman, hikaye, şiir, anlatı, efsane, modern mesnevi… En çok da şiire yakın buldum kitabı. Fatma Şengil Süzer’in kendi ifadesiyle de şerhi kalp iledir böyle hikayelerin. Evet, şerhi olsaydı tekrar tekrar yazılmazdı aşk hikayeleri. İması bilinsin ister yazıcılar, yeter. “Kalp, söz ile konuşmazmış efendim” diyor Fatma Hanım. Ferhat ruhuna sahip bir Amasyalı olarak okudum kitabı. Ferhat biziz, Şirin de biziz. Ferhat da bizim, Şirin de bizim. Fatma Şengil Süzer, kitabı aşk ile, Ferhat’ın fısıltılarıyla yazmış olmalı. Öyle güzel bir yaz yağmuruydu ki bu kitap. Beş bölümden oluşuyordu: “Şah Mehmene Banu’nun Ülkesi”, “Hürmüz Şah’ın Ülkesi”, “Gururun Ülkeleri”, “Hıyanetin Ülkesi”, “Yıllar Sonra Ülkesi”.
“Ve yağmur yağıyordu” diye başlıyordu kitap. Amasya’da idim. Dağların tepesinden şehri seyrediyordum. Dağlarda Ferhat’ın külüngü “aşk hu, aşk hu” diyordu tam da. Sisliydi, ağlamaklıydı “bir yaman dilber-i fettan” olan bu şehir. Kitapta da, şehirde de yağmur yağıyordu. Sonu ma’lum olan bir hikayeye ağlanırdı, yağılırdı işte… Şirin kız gibi incecikten bir yağmur… Allah’ın yazısının, yazgısının üstüne Cevahir gelip hikayesini anlatmaya başlasın.
Yazının devamı için: http://www.dunyabizim.com/Manset/19127/ferhatin-askiyla-akip-durmakta-su.html
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.