Hiçbir şey anlamadım ama dediğini yaptım. Oyunun sonunda; “Senden oyuncu olur fakat sakın olma” dedi, ben de “Neden” diye sormadım.
........................
Ekibi davet etmiştik yalnız kalacakları yeri unutmuştuk. Gecenin ve Ankara’nın ayazında saat 23’te ekibin nerede yatacağı sorusu aklımıza yeni gelmişti.
O saatte ancak bir öğrenci yurdunda kalınabilirdi. Biz de MTTB’nin önündeki Vakıflar Yurdun’dan yer ayarladık.
Yurda gittik, merdivenleri çıkıyoruz, Hasan ağabey sessizce;
-“Aç oynanır ama aç yatılmaz” dedi.
Birlikte yurdun yemekhanesine indik, yiyecek ararken, Hasan ağabey elimden tuttu, zaten doğal hali de tiyatroydu onun, bu sefer de kaşlarıyla ve yarım tebessümle “olmaz” dedi.
Öğrencilerin hakkı yenilmezmiş, bu sebeple dışarıda bir şeyler yemeliymiş. Tabii doğruca İtfaiye Meydanı’na gittik, yani Ankara’nın Bit Pazarı’na, oralarda ne bulduysak işte.
Çok yıllar sonra rahmetli Yücel Çakmaklı ağabeyin çektiği benim de içinde yer aldığım “Sahibini Arayan Madalya” filminde buluştuk.
.............................
Hasan Nail Canat; sinema, tiyatro, dizi alanında çalışan ve “sağcı geçinen” herkesin Hasan ağabeyiyiydi.
Ömrünün sonuna kadar bu “Hasan ağabeylik” ne yazık ki cüzdanına hiç yansımadı. İş verenler doyacağı kadar para verdi. Ne de olsa bizdendi.
Hasan Nail Canat 21 Ekim 2004 tarihinde “bizden” olarak rahmetli oldu. el- Fatiha.
19.10.2012 Yeni Akit
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.