-Türkiye Yazarlar Birliği’nin dün açıklanan değerlendirmesinde Hikaye dalında ödüle layık görüldünüz. Sıcağı sıcağına neler söylersiniz?
Öncelikle benim sesimi duyan, hikayemi ödüle layık bulan Türkiye Yazarlar Birliği’ne şükranlarımı sunuyorum. Ve bu güne kadar her adımımda ban destek olan ruhum gibi sevdiğim Babam Celal Bey, Annem Leyla Hanım ve kardeşim, yoldaşım Hüseyine, çekirdek ailem Songül Hanım, oğlum Ahmet Celal ve Kızım Mehri Leyla’ya müteşekkirim. Emeği olan herkese teşekkür ediyorum.
-Hikayelerinizde samimi bir üslup ile İç Anadolu coğrafyası özelinde tüm Anadolu insanını anlatıyorsunuz bu tercihinizle ilgili ne söylemek istersiniz?
Buranın insanı görünmez gibidir. Uçaklar sadece düşünce haber olurmuş ya. Bu coğrafya da sadece felaket olunca haber oluyor. Öyle olmasın. Burada etiyle, kanıyla, canıyla her şeyden önce ruhuyla yaşayıp giden, ömür süren insanlar var. Derdim, ahım, türküm bu insanları, yine bizim insanımıza, Türkiye’ye anlatmak. Bir de umudum ve duam var. Ayağım bu coğrafyada sabit. Bakışım, ufkum olabildiğince açık olsun isterim.
-Yeri gelmişken son zamanlarda hem edebiyatta hem sinemada taşraya doğru bir yöneliş var sanki...
Evet, bir rüzgar var. Umudum rüzgarın bereketli olması, felaket değil rahmet bulutları sürükleyip getirmesi. Bekleyip göreceğiz. Bu rüzgar yukarıdan bakan, anlamak yerine tanımlayan, merak etmek yerine sorgulayan bir rüzgar olmaz inşaallah...
-Son olarak Yozgat...
Yozgat benim için sadece yaşadığım yer değil. Baba ocağım, ana yurdum, beşiğim, mezarım. Böyle olunca, böyle bakınca bilerek, isteyerek ve severek kaldığım memleketim benim için oldukça önemlidir tabi. Bir de uzun yıllardan sonra Yozgat’a böyle bir ödül getirmiş olmak da benim için ayrıca onur verici bir durum. Ayrıca ilk eserimden bu güne gösterdikleri hassasiyetten ötürü Star Gazetesi Kültür Sanat ekibine teşekkür ederim.
Devamı için: http://haber.stargazete.com/roportaj/66-plakali-oykulere-odul/haber-986904
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.