Mutfakta sandalyenin üzerinde duruyor dergi. Kapıdan yeni girmişim, öylece ilişiyorum masanın kenarına, açıp bakıyorum hemen hikâyelere -imzalara- her zaman yaptığım gibi. Sonra takdim yazısına. “30. yaşımız vesilesiyle Mart 1990 tarihli ilk sayımızı okurlarımıza hediye olarak veriyoruz” diyor. Evet, bir dergi daha var. Yeni sayıyı bırakıp, otuz sene önceki ilk sayıyı elime alıyorum. Ne var, ne varmış? Sayfaları çeviriyorum tek tek; İsmet Özel, Hüsrev Hatemi, Mustafa Kutlu, Mustafa Özel, Necmettin Turinay, Prof. Dr. Ömer Faruk Akün, Mustafa Tahralı, D. Mehmet Doğan, Şaban Abak, Mevlana İdris, Sefa Kaplan, Beşir Ayvazoğlu, Halit Refiğ, Mustafa Ruhi Şirin, İsmail Kara, Mehmet Kaplan’ın hatıratından Ahmet Hamdi Tanpınar’la ilgili notlar… Gözlerim kamaşıyor ışıktan, yazılardan. Her yazı, her imza kabına sığmayıp taşan bir tekne hamur gibi. Mayalanıp çoğalmaya, çoğaltmaya öyle müsait ki…
Evirip çeviriyorum tekrar tekrar… Masanın üzerine bırakıyorum, ilk ve son sayıyı, yan yana. 1 ve 361. Arada geçen otuz yıla bakıyorum, görünmeyen 360 sayıya, o büyük emeğe… Ellerim başımın arasında, ilk sayıdaki imzaların yüzleri geçiyor tek tek gözümün önünden. Büyük şairler, büyük hikâyeciler, büyük hocalar, üstadlar… Kocaman kocaman dağlar hepsi, edebiyat-fikir coğrafyasında ayrı ayrı zirveler… Şimdi eteklerinden o koca dağlara bakar gibi hissediyorum. Mısra mısra, cümle cümle yükseklikleri artan, her çizgisi ayrı ayrı tecrübe ve fikir izi taşıyan yüzleriyle başı dumanlı dağlar… Nasıl başladı, nasıl yürüdü bu dergi otuz yıl? Doksanlardan on yıl, iki binlerden yirmi yıl; sosyal/iktisadî çalkantılarla dolu büyük ve köklü dönüşümler, değişimler, bunlarla beraber yaşayan, yaşatan edebiyat… Elim telefona gidiyor, sormam lazım, ilk fikri, ilk duyguyu, nasıldı, ne oldu, kimlerle oldu?
Devamı: https://www.dunyabizim.com/dergi/mustafa-kutlunun-dilinden-ilk-sayinin-hikyesi-h40613.html
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.