Mustafa Özcan'dan: Karakter abideleri

Karakter, eskiden genellikle seciye tabiriyle ifade edilirdi. Şarkın mazisinde yüksek seciye vardı. Bununla birlikte içinden daima çürükler çıkmıştır. Bazen bozulmanın umumi bir kırılma haline geldiğini de görebiliyoruz. Eski milli eğitim bakanlarından Tevfik İleri bir toplumda ahlâksızlık yüzde onu geçtiğinde yaygınlık kazanacağını ve engellenemeyeceğini söylemiştir. Bunun garantisi emri bi’l maruf ve nehyi ani’l münkerdir. Günümüzde ise bu sigorta ‘benim özelime karışamazsın’ mantığı üzerinden engelleniyor. Bununla birlikte kimse kendi özelinin toplumun genelini yıktığını, istikametini saptırdığını göremiyor. Özellerin toplamı geneli belirler. Özel zamanla çığır haline gelir. Özel olmadan hiçbir davranış genelleşemez. Özel ve özellerin toplamı geneli yıkar. Kişinin özeli zamanla özenti ile toplumun direğini ve kalıplarını aşındırır, yıkar. İnsanların himmeti, şehvet ve iştaha indirgendiğinde karakter aşınması yaşanır. Seciyemiz aşınıyor. Böylece toplumun direkleri birer ikişer yıkılıyor. Siyasi tarihimiz de böyledir. Geçmişte yazılarımdan birini Said İbni’l Müseyyeb’e tahsis etmiş ve başlığını da -geçmiş gün- şöyle belirlemiştim: “First lady olmayı kabul etmedi.” Bazı bidat ehli mezhepler Ebu Hureyre’ye çamur atarlar ve onun Emevilere eğilim duyduğunu hatta onlar lehine hadis uydurduğunu söylerler. Bu, sakim kafalarının ürünüdür. Said  İbni’l Müseyyeb ise Ebu Hureyre’nin damadıdır. Emevi hanedanlığı Said İbni’l Müseyyeb’in kızının dest-i izdivacına taliptir. First lady olacak olan hanımefendi Said İbni’l Müseyyeb’in kızıdır. 

*

Emevi Halifesi Abdulmelik Bin Mervan oğlunu Said İbni’l Müseyyeb’in kızıyla evlendirmek ister. Bunun için başvuruda bulunur ve bunun üzerine derhal harekete geçen tabiinin ulusu Said İbni’l Müseyyeb derhal kızını meteliksiz talebesi Küseyyir İbni Ebi Vedaa ile evlendirir (Said İbn’il Müseyyeb, Vehbe Züheyli, Daru’l Kalem, s: 154-155, Şam).  Hanedan dahi olsa kızını zalimlerle evlendirmektense tabir caizse kızını meteliksiz ve çulsuz bir talebesine vermeyi yeğler. Büyüklerin karakter ve seciyesi böyledir. Avareyi imparatora tercih eder. Talebesi Küseyyir kızına talip dahi olacak durumda değildir. Tarihin derinliklerine indiğinizde böyle muhteşem ve parlak tablolarla karşılaşırsınız. Tarihin bu parlak sayfalarından birisi de Napolyon’un Mısır seferi veya hamlesi sırasında yaşanmıştır. Obama gibi Müslümanlarla gayri Müslimleri karıştırmak, eşleştirmek isteyen ve böylece Mısır’da kalıcı olma hayallerine kapılan ve hesapları yapan Napolyon Mısırlılarla ‘müsahare/hısımlık’ politikası izler. Benzetmek gibi olmasın ama Peygamberimizin (S.A.V.) Kıpti Mariye ile evlenmesi ve Mısırlılar hakkında hayır ve iyilik tavsiyesinde bulunması gibi. Napolyon tersinden böyle bir deneme yapar. Onunki hile yüklüdür. Samimiyetin kırıntısı yoktur. 

* 

Napolyon, Mısır’dan Fransa’ya dönmesinin ardından yerine Kleber’i bırakır. Lakin Kleber Halepli Kürt asıllı bir genç ve Ezher talebesi olan hamiyet yüklü Süleyman Halebi tarafından suikast sonucu ortadan kaldırılır. Kürtlerin o dönemde duyguları ittihad-ı İslam’dan yana idi. Yerine ise tam bir Makyavelist olan Jacques Menou geçer. Yerli ahali ile siyasi evlilikler yoluyla ilişkileri geliştirmek ister. Kurnazlıkla büyük bir hile düşünür. Sadattan olan yani Ehl-i Beyt şeceresine ve soy kütüğüne sahip Şeyh Carim’ın kızına talip olur. Çevreye ve etrafa Müslüman olduğu intibaını yaymaktadır. Jacques Menou ile hısımlık üzerinden kanını lekedar etmek istemeyen Şeyh Carim Said İbni Müseyyeb’in yolunu ve çığırını izleyerek derhal iki kızını da Müslümanlardan iki ere nikâhlar. Bununla birlikte Napolyon’un ikinci halefi hilekâr ve düzenbaz Jacques Menou bu niyetinden geri dönmez, yese düşmez. Reşid ahalisinin ileri gelenlerinden Muhammed Bevvab’ın kızına talip olur ve dul olan Zübeyde ile ramazan ayının yirmi beşinci gününde evlenir (Risaletün Fi’t Tarik ile Sakafetine s: 95 Daru’l Medeni, Cidde). Bununla birlikte bütün bu hilelerine karşılık Mısır ile Fransa siyasi olarak izdivaç edemez. Napolyon’un Mısır hamlesi ve çıkarması boşa gider. Geride tarihe sağlam karakteri ile çürük karakter hikâyelerini bırakır.

27.09.2014 Milli Gazete