Her sanat alanı kendini bir başka sanat alanı ile besler. Sanatın kendi içindeki ilişkisini hiyerarşik olarak da ayırmak mümkündür. Gerçi bu ilişkinin hiyerarşisi nereden baktığınıza göre değişir. Arthur Schopenhauer müziği sanat hiyerarşisinde en üste koyar. Ona göre müzik ontolojik olarak katarsis görevi üstlenmiştir. Schopenhauer’e göre müzik önem ve değer açısından diğer sanat dallarını aşar. Çünkü müziğin yapısal özelliği, metafizik bir karakter taşır. Bir filozof olarak Schopenhauer müziğe diğer sanat dallarından daha fazla önem verir. Kendisi de her fırsatta flüt çalarak ruhunu dinlendirme egzersizleri yapar.
Sanat dalları ilişkilerinde, resim-müzik, sinema-resim, edebiyat-tarih ve benzeri bağlantılar yapmak pekâlâ mümkündür. Müziğin her alanla çok rahat olarak bağlantılı olduğunu söyleyebiliriz. Seslerin ve sessizliğin üzerine kurulmuş olan bir sanat, her alanla ilişkilendirilebilir. Bu nedenledir ki müzik, soyut ve somut olarak tanımlanır. Müzik edebiyat ilişkisi kadim zamanlardan beri var olagelmiştir. Bazen müzik edebiyata, bazen de edebiyat müziğe yönelerek yaratılarını zenginleştirmişlerdir. Andre Gide, sanata olan ilgisi ile çevresindekileri etkilemiştir. Chopin Üzerine Notlar çalışması müzisyenler için başvuru niteliğindedir. Ayrıca “Pastoral Senfoni” romanında yaşamın senfonik-çoksesli bir irdelemesini yapar.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.