Şairlerle Şiir Soruşturması: Abdullah Sezer

Bize Abdullah SEZER'den bahseder misiz?

Abdullah Sezer'den bahsetmek yani yaşam öykümü anlatmak bana göre bir iş değil. Zira insan geçmişinden bahsederken istemsizce yaşadıklarını göz önüne getiriyor ve kırılma noktaları olduğunu düşünüp anlatmak istediği çoğu hadiseyi es geçmek durumunda kalıyor. Neden mi? Çünkü kendimden bahsetmem için kısa bir otobiyografi yazmam demek. Yani otobiyografi demekte doğru olur mu bilmiyorum. Bana göre insanın birkaç cümleyle yaşamını özetlemesi -kendisi yazsın yahut yazmasın- böyle nitelendirilmemeli. Bu kadar basit olmamalı. Dolayısıyla kendimden bahsetmekten pek hoşlanmıyorum. Tabi bazı sanat eserlerini anlamak için onu üreten sanatçıyı tanımak gerekir derler ancak sanatçı yalnızca doğum senesinin, kütüğünün, okuduğu okulların bilinmesi ile tanınacak bir insan değil bana göre. Bunu sanatçıyı yüceltmek için söylemedim. Merakına yenik düşmüş bir insan bir sanat eserini anlamak istiyorsa ve sanatçının yaşam öyküsünden yola çıkarak bu eseri anlayabileceğini sanıyorsa büyük bir yanılgıya düşmüş olur.

Şiir ile ünsiyetiniz nasıl gelişti?

Şiirle birebir kurduğum ilk münasebet ilkokul döneminde gerçekleşti. Çeşitli törenlerde öğretmenlerim beni şiir okumakla vazifelendirirdi. Hevesim de vardı tabi şiir okumak için. Annem de çocukken şiir yazarmış. Arada bunu anlatır ezberinden yazdığı şiirleri okurdu bana. Bu da bende şiire karşı bir ilgi ve heves oluşturmuştur diye düşünüyorum. Ancak törenler dışında şiir okuyamıyordum. Tabi o dönemlerde şiire erişme imkanım da var mıydı tartışılır.. Erişebilmem için bir şiir kitabına ihtiyacım vardı. Evimizde yoktu. Okul kütüphanemiz o dönem hatırladığım kadarıyla yoktu. İlk şiir kitabımı ortaokulda sınıf öğretmenimiz olan Rukiye hocamızdan almıştım. Bana hediye etmişti kitabı. Hatırlıyorum, rastgele şiirler açıp okurdum. Okurken garip hissederdim ama sanki içime gömdüğüm ne varsa hepsi önümdeki imcelerde ve imgelerde hayat kazanırdı. İçimden, bu adamlar benimle aynı şeyleri yaşamış olamaz, deyip şaşırır biraz da utanç içinde şiirleri okumaya devam ederdim. Bu okumalar çok kısa sürse de benim için çok etkileyici olurdu. Kitabı kapattıktan sonra düşüncelere dalardım. Şiir çok güzel hissettiriyordu bana.

Onunla ünsiyetim bu şekilde gerçekleşti.

Devamı: https://www.kitaphaber.com.tr/sairlerle-siir-sorusturmasi-abdullah-sezer-k6021.html