Musiki deyince aklımıza gelen nice isimler içinde öyle biri var ki; kendine has tavrı ve edası ile nice gönüllere gıda oldu, birçok insana tesir etti, gerek doğduğu gerekse doyduğu mekânlar olan Osmanlı tekkelerinin mümtaz havasını teneffüs ederek tekke terbiyesiyle kişiliğini inşa etti. O tekkelerde sayısız meşklere katıldı. Bu tadın kıymetini bildi ve bildirmek için elinden geleni yaptı: Sebilci Hüseyin Efendi.
Soy olarak seyyid sülalesinden gelen Sebilci Hüseyin Efendi’nin asıl soyadı Okurlar olup, su satarken değil su dağıtırken kasideler ve mersiyeler okuması sebebiyle kendisine “Sebilci” denir. Çünkü Safer Dal Efendi’den öğrendiğimize göre, “Sebil, fî sebîlillâh parasız, ama keşkülü vardır. Yani isteyen para koyar, isteyen koymaz. Sebilci su satan değil, su dağıtandır.” 1894 yılında doğan Hüseyin Efendi, bilhassa mevlid ve kaside icrâsında kendi has tavrı ile dikkat çeker. Amcası Mustafa Hilmi Sâfi Efendi zamanın önemli Uşşâkî şeyhlerindendir ve Kasımpaşa’daki tekkenin postnişinidir. Küçük yaştan itibaren amcasının nazarları altında büyüyen Sebilci Hüseyin Efendi, yetiştiği tekke kültürü ile dönemin önemli musikişinasları arasına girer.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.