1990’ların hemen ilk yarısında yayınlanan Martin Stokes’in “Arabesk” ve Meral Özbek’in “Popüler Kültür ve Orhan Gencebay Arabeski” kitapları kuşkusuz bu konuda öncü çalışmalar.
Popüler müzik eleştirmeni Naim Dilmener’in 2018 yılında yayınlanan romanı “Obsesyon” (Doğan Kitap) ise bu bahsettiğimiz “Türkiye okuması”na edebi katkı sunması bakımından özgün bir metin olarak bence yerini çoktan aldı. Bahsettiğim özgünlük, metnin sadece roman türünde olma durumunu aşarak bu zamana kadar müzik eleştirisi üzerine kitaplar yazmış, dergilere makaleler üreterek popüler müziğin nabzını tutmuş ve hatta kayıt altına almış bir eleştirmenin, kahramanı plak koleksiyoncusu olan bir öyküyle Türkiye’nin son yıllardaki değişimine tanıklık etmesidir.
Dilmener’in daha önce yayınlanmış “Bak Bir Varmış Bir Yokmuş/ Hafif Türk Pop Tarihi” (İletişim Yay., 2003), “Eleştirmenin Günlüğü” (Everest Yay., 2006) ve “Hür Doğdum Hür Yaşarım/Ajda Pekkan Kitabı” (Everest Yay., 2007) adlı çalışmaları popüler müzik üzerine kaynak metin ihtiyacını karşılayan temel eserlerin başında geliyor.
Güncel müzik ortamına ilişkin tuttuğu günlükler ise bugünden bakınca yarının hafızasına çok önemli bir yelpazeyi aktaracak. Picus dergisinin Ağustos 2003 tarihli ilk sayısında yayınlanmaya başlayan bu günlüklerini daha sonra Milliyet Sanat dergisinde okumaya devam ettik.
Benim Dilmener’i ilk keşfim müzik dergileri toplamaya başladığım yıllarda Çalıntı Müzik Kültürü Dergisi üzerinden olmuştur. Hatta şimdi roman yazarı biçiminde karşımıza çıkan Dilmener’in “Sabrina” isimli bir öyküsünü Çalıntı dergisinde okuduğumu hatırlıyorum (Haziran / Ağustos 1996, Sayı 26). Ki daha sonra bu metin yine Çalıntı Yayınları tarafından “Sabrina-The Remixes ve İmkansız Aşk Hikayesi” (1998) ismiyle kitaplaştı. Ayrıca o yıllarda takip ettiğim kitap eleştiri dergisi Virgül’ün polisiyeyi konu edinen özel sayısında da (Şubat 1998, Sayı 5) yine bir roman incelemesi dikkatimi çekmişti.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.