Hayatın kaim olmasında lüzumlu olan dört temel madde vardır; bunlar hava, su, ateş, topraktır. Diğer bir ifadeyle anâsır-ı erbaa olarak bilinen bu ıstılahlar İslam inancına göre makrokozmos denilen büyük evrenin yaratılmasında meydana getirilen elementlerdir yani bir nevi kainatın yapıtaşlarıdır. Holografik Evren teorisine göre kainattaki en ufak parçacık, içine tüm geçmiş hatta geleceği sığdırabilir ve her parçacık evrenin tüm fonksiyonlarını bünyesinde barındırabilir. Yani biz aynı anda hem bir bütünün parçası hem de bütünün ta kendisiyiz. Ünlü mutasavvıf İbn-i Arabi ise bu durumu “İnsan küçük bir âlem, âlem ise büyük bir insandır” şeklinde açıklamıştır. Büyük divan şairimiz Şeyh Galip de bir beytinde “Hoşça bak zatına kim zübde-i âlemsin sen ” diyerek insanın âlemin özü olduğunu ifade etmiştir. Dolayısıyla mikrokozmos olan insan makrokozmos olan evrenin özü ya da minyatürü olduğuna göre evreni meydana getiren unsurların özellikleri ‘Küçük Evren’ olan insanda tezahür edecektir, zira mezkur elementlerin her birinin kendine mahsus müsbet ya da menfi hususiyetleri vardır. Örneğin su; her kabın şeklini alan, biçimlenebilen, samimilik ve kolay ayak uydurabilme gibi özellikleri vardır. Rahmet ve bereket vesilesi olan su, bazen yıkıp söken bir felakettir. Tüm iyi ve kötü taraflarına rağmen su ahenklidir, yolunu bulmak için dolaşır durur.
Devamı: https://www.dunyabizim.com/kitap/suyu-arayan-adam-h42167.html
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.