Uçtun Yine Deli Gönül

Fazlasıyla rasyonel, akılcı, maddeci ve kir pas içindeki bir dünyada Müslümanca yaşamak, gönül gözüyle görmeden ve ayakları yerden kesmeden mümkün olabilir mi? Asım Abi’nin dünyaya karşı aldığı tavra ve ruh haline uygun geliyor bana bu söz. Mehmet Ali Başaran yazdı.

2020 yılı temmuz ayında henüz 45 yaşındayken hayata veda etmişti Asım Gültekin. Uzaktan da olsa tanıdığım, çalışma ve çabalarından haberdar olduğum biriydi. Kimseye müdânâ etmeyen, dünya malına, mevki makama değer vermeyen, dervişçe yaşamayı tercih etmiş biriydi.

“Dünya Bizim” adlı kültür sanat sitesini kurmuş ve yönetiyordu. 2010’lu yıllarda, her gün bir kez girip besleniyordum o havzadan. Onun yönetiminde ışıl ışıl parlayan, değer üreten, kıyıda köşede kalmış isimleri, emekleri bulup buluşturan, okurla kucaklaştıran, samimi ve iddialı bir yerdi Dünya Bizim.

Kitapsever ve dergi delisi olarak ün salmış Asım Gültekin’in dergisi gibiydi. Her ne kadar elinize alamasanız da sanallıktan uzak durmaya, yazar çizer ve okurlarıyla buluşmaya özen gösteren hevesli bir ekibin işiydi. Su katılmamış bir salih amel denemesi, kabul edilmiş bir dua gibiydi.

Asım Gültekin’in bir derdi olduğu belliydi, Nesimi’nin mısralarında karşılık bulan…

“Bir acayip derde düştüm herkes gider kârına
Bugün buldum bugün yerim, Hakk kerimdir yarına
Zerrece tamahım yoktur şu dünyanın varına
Rızkımı veren Hüda’dır kula minnet eylemem”

Derdini dava diye yaşayan ve olanca onuruyla taşıyan Asım Abi’nin kitabına “Uçtun Yine Deli Gönül” ismini kim koymuşsa, tebrik ederim. Fazlasıyla rasyonel, akılcı, maddeci ve kir pas içindeki bir dünyada Müslümanca yaşamak, gönül gözüyle görmeden ve ayakları yerden kesmeden mümkün olabilir mi? Asım Abi’nin dünyaya karşı aldığı tavra ve ruh haline uygun geliyor bana bu söz.

Devamı: https://www.dunyabizim.com/kitap/uctun-yine-deli-gonul-h46117.html