Türkiye’nin Cumhurbaşkanlığı seçimleri, 27 Mayıs darbesinden sonra hep problemli olmuştur. 27 Mayıs cuntası, “ilk demokrasi uygulaması” olan Demokrat Parti iktidarından kendisi için dersler çıkarmıştır. Buna göre “halk henüz demokratik olgunluğa erişmediği, cahil olduğu için, devlet iktidarı halka bırakılamaz”. O halde ne yapılmalıdır? Bu sorunun cevabı 61 Anayasası’nda saklıdır: Siyaset ikiye ayrılmaktadır. Bir tarafta “devlet iktidarı”, diğer tarafta “siyasi iktidar” yani hükümetler bulunmaktadır. Burada temel ilke “devlet iktidarı”nın asla halkın tercihleriyle seçilen Meclis’e, hükümet kuran partilere, onların temsilcilerine ve temsil ettiklerine bırakılmamasıdır.
O öve öve bitiremedikleri 61 Anayasası, aslında bütünüyle devlet iktidarını “milli iradeden alıkoyacak” bunu ”kuvvetler ayrılığı” ilkesi gibi sunan bir “devlet örgütlenmesi” hazırlamıştır. Kuvvetler ayrılığının olduğu, kurumların demokratik bir devlet yaratmak üzere yapılandırıldığı iddiasının, gerçekle ilgisinin bulunmadığını saklamaya bile gerek duymamışlardır. Eğer duysalardı Milli Güvenlik Kurumu’nu, militer yapıların, Meclis’in üzerinde kurduğu “vesayet ilişkisini” göze sokacak şekilde açık bir biçimde düzenlemekten kaçınmaları gerekmez miydi?
Yazının devamı için: http://www.aksam.com.tr/yazarlar/vedat-bilgin/ucgenin-acilarinin-toplami/haber-307064
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.