Son haftalarda sık sık sözü geçen Sykes-Picot Anlaşması’na dâir kısaca birkaç bilgi vererek asıl mevzûuma girmek istiyorum:
1916 Yılı’nda alelacele bu anlaşmayı hazırlayan bir İngiliz ve Fransızın soyadlarıyla anılan bu metin, Savaş, İngiliz ve Fransızların zaferiyle bittikden sonra Türkiye’nin nasıl anasının belleneceği konusunu “sağlam” kazığa bağlıyordu.
Buna göre Türkiye adı altında “yaşamasına” (!) izin verilecek sözümona devletin sınırları sâdece Orta Anadolu’daki ve Sinop’un iki yanına uzanan Karadeniz’deki birkaç vilâyet ile Kocaeli’nin güneyinden Ege’ye açılan ufacık bir pencereden ibâret kalacakdı.Güneyde İtalya’ya bile koskoca bir bölge (Antalya dâhil!) armağan ediliyordu. Çünki İtalya, başında bizlerle ittifâk hâlinde olduğu halde sonra kalleşlik ederek İngilizlerin safında bize karşı savaşmışdı.
Âferin onlara!!!
O sıralar hâlâ kısm-ı âzamına sâhib bulunduğumuz Arab Yarımadası ile Doğu vilâyetlerimiz de elimizden alınacakdı. Adapazarı’ndan başlayıp bütün Balkan vilâyetlerimiza kadar uzanan bölge ise -tabii İstanbul da dâhil olmak üzere!- güme gidiyordu.
Kısacası Rumeli’nden (Avrupa’dan) tamâmiyle atılıyor Anadolu’da bugün zorbelâ sâhib olabildiğimiz toprakların da üçde birinden ufak bir bölgeye sıkıştırılıyorduk.
Yazının devamı için: http://haber.stargazete.com/yazar/irak-dagilirken/yazi-947499
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.