Adnan Özer; Şiir Kuşu

İmece şairi.         

İmece çeşmesi bakışlı, imece çeşmesi yürekli, imece çeşmesi gönüllü şair.

Savaşçı bir yürek o, onurlu bir yürek, özgür bir yürek.

Onun şiiri bir gül şiiri değil mücadele şiiridir; en sert mermere kazacağım dizelerimi/güle değil çoban kösteğine / saracağım göğsümü dizesinde dediği gibi.

O elinde viski kadehi Zap Suyu’na ağıt yakmak yerine tayyare böceklerinin yakın arkadaşı olmayı tercih edenlerdendir.

Yüreği bir avuç kül taşıdır onun, hüzünleri nedeniyle. Zira yüzü acı bir kahverengiye limon küfü çalmaktadır onun.

Yoldaş olmayı değil, yoksulların, yokluğun, yoksulluğun ayaktaşı olmayı tercih etti bir ömür.

Kaleme alınmamış nice şiirlerin şairidir de.

Dimağında gül şurubunun baygınlığı, söğüt kavalın dargınlığıyla yazıyor şiirlerini.

Kırık gönül sandığından şiirler, mısralar, dizeler sunuyor bir süredir şiirini sevenlere.

Zira yüreği isyanla yananlaradır onun şiiri daha çok.

O bir muhacir çocuğudur; kalıbıyla, kalbiyle, karakteriyle bir Rumeli çocuğu.

Ekürisi Haydar Ergülen ne kadar Anadolu ise, Adnan Özer o kadar Rumeli’dir.

Doğu Rüzgâr’ın babası. Medeni hâli mi; ‘evliliği beceremiyorum ben’cilerdendir.

Her şair gibi yalnız; yalnızca yalnızım şimdi diyor ve ekliyor pedro shımose’nin meşhur sözünü: ‘Yaşam umudunu kesti benden / yalnızlığım; onurum.' Kendi dizesi de ele veriyor ya onu: ‘Sadece yalnızlığım ben.’

İmgelerine bakınız: Dolunay,  kutup yıldızı, mavi gözlü bulut, şıpıltı, Berberî kıvılcım, göktaşı, çobanyıldızı, takımyıldızı, Büyükayı.

Doğaya tutkun, doğaya âşık, doğayla sırdaş; işte şiirlerindeki dostları: Istır otları, erik kurusu, hasat buğusu, dişbudak yaprakları, çavuş üzümü, arife kınası, söğüt kaval, gül şurubu, güz ayvası, gelin çiçeği, Macar karanfillerinin ruhu, çitlenbikler, karamuklar, kuru üzüm, tuzlu fıstık, zambaklar, ölüm çiçeği, naylon çiçekler, kuşkonmaz dalı, iri karanfiller, müjde ağacı, yaban mercimeği,.

Şiirindeki canlılar onun yüreğinin ele veriyor: Yeşilbaşlar, kum engereği, kabakçı kuşu, turunç gerdanlı kuşlar, su sinekleri, incir kuşu, menekşe balıkları, kırkkonan arısı, arife böceği, yer kurtları, tavuskuşu kuyruğu, firkat bülbülü, misina kanatlı kumrular, rüzgâr tayları, miskin bıldırcınlar,  sinek kuşu,

Her şair gibi, onun da şiir dünyası rengârenk elbette: Verem sarısı, çağla yeşili, acı bal rengi, kuzgunî kanatlar, gülkurusu mektuplar, kavuniçi sevda, tirfil sarısı, kapkara cüzam, gri öpücüğü, boz kanatlı bir at, yeşil zehir kurdu,   pembe bronş dağlar, vişne çürüğü bir dağ, esmer kız, yağmuru kayısı gözleri, kavuniçi buğu, yeşil atlı, uçuk yeşil yollar, yanık şarap rengi dallar, yonca kirpikli, yeşil ellerim, nil çiçeğinin çividi rengi.  

Şiirinde nesnelerle de hemhâl, hemdost, hemdemdir: Panayır çakısı, imece çeşmesi, hıdrellez çömleği, kıl çadır, somurtkan büstler, değirmen taşı, yılankavi bıçaklar, kibrit kutusu odalar.

İmge yüklü gemilerle dolaşır şiiri dünyamızda Adnan Özer: Halil İbrahim bereketi, öksüzler kısmeti, denizin ateşli yüreği, bahtımın aynası, kara defterim, can yongası, tomurcuk duası, giyotin sepeti, mahşerin ak bildirisi, mıtrıplar mıtrıbı gönlün, sözkesti ilmekleri, göçmen yastıkları, bit pazarı, sevda kalesi, şınnak imgeler, tevekkül yastığı, asıl içim acılar süngeri, bezgin sesi, kırılan lirik çerçeve, büstlerin ezdiği zaman…

Her şair bir şiirse eğer, benim için Adnan Özer Sıska Kıza Takı’dır: Bu şiiri İstanbul Devlet Güzel Sanatlar Akademisi Şiir Yarışması ödül töreninde kendisine çiçek veren kız için yazdığını söylemektedir şair:

     - solgun kız ne getirsem sana?

     - bir çiçek isterim, hiç koklanmamış

     - kırağı vurmuş çiçeğimize

       kokmaz olmuş

       üzülürsün

     - suskun kız ne getirsem sana?

     - bir türkü isterim, hiç çığrılmamış

     - kıtlık girmiş düğünümüze

       çalmaz olmuş

       üzülürsün

     - durgun kız ne getirsem sana?

     - bir dalga isterim, köpükleri uçmamış

     - kıran durmuş selimize

       coşmaz olmuş

       üzülürsün

      - sıska kız ne getirsem sana?

     - bir bulut isterim, yağmuru boşalmamış

     - kurak konmuş köyümüze

       gök kurumuş

       üzülürsün

     - oğlan, şiir getir bana!

Her şair bir dizeden ibaret olacaksa eğer, benim için Adnan Özer;

     ‘ve bahçeler birer bahane / asıl mucizeler / yürek gülleridir’dir. 

Mezartaşı’na şunlar yazılsın ister Adnan Özer, hayatının özeti, özgeçmişi niyetine:
    ‘ sevdim seni
     eşitlikler taşıdım
     derviş hırkalarında göynümüş nar
     adalet meyvaları
     şiirler taşıdım
     çer çöp yaşam zelzelesinden'

Bazen marazlı bir çocuğun kalbinde yaşar o, bazen kerpiçten bir yürekte.

Kendi çizgilerinde geometri ressamlığı onun şairliği aslında.

Kül rengi dizelerin şairidir o.

Sevda donanmalarının şairi.

Aşk dininin titrek vaizidir.

Düş aryaları besteledi bizlere.

Bütün kuşlar için yuva düşleyen,

bir şiir kuşumuzdur Adnan Özer.