Mustafa Kutlu'nun 'Nur' kitabında, 'mahalle', 'mahalleli', 'mahalle kültürü' ve 'modern mimari' ile ilgili dikkat çekici bir bölüm var. Önemine binaen o kısmı ç-alıntılıyoruz..
Görülen o ki; büyük şehirlerimiz ileride daha az yeşil, daha az tabiat, daha az sükûnet ve karşın daha çok yol, daha kalabalık nüfus, daha çok endüstri, daha kirli hava, daha kirli deniz, daha çok koşuşturmaca ile dolu olacak. Bunlar kehanet değil. Şimdi tablo bu iken insan nasıl (u)mutlu olabilir.
Bu ülkenin köye de, kasabaya da, şehre de ihtiyacı var. Bunlar varlık hiyerarşisi ve tekâmül sürecinde farklı ihtiyaçlara cevap veriyorlar. Ancak şehirleşme hızının korkunç boyutlara ulaştığını söyleyebilirim. Bunun sürdürülebilirliği yoktur. Tabiat büyük karşı cevaba hazırlanıyor.
Bizim öncelikle tarıma elverişsiz arazileri tespit edip yeni kasaba ve şehirleri mutlaka buralarda kurmamız lazım. Bakınız son 10 yılda Türkiye'de 18 milyon hektar ekilebilir tarım topraklarının 2 milyon hektarı sanayi, otoyol/dubleyol ve toplu konutlar için heba edildi. Kaldı 16 milyon hektar. Bunun sonu nereye varacak?
Yeni yapacağımız şehirler; mutlaka sade, basit, mütevazı, adil, saygılı, israfa müsaade etmeyen, tabiata zarar vermeyen şehirler olmalıdır. Yoksa bugün TOKİ vasıtasıyla bir şehri çok hızlı, çok çabuk üretmek marifet değildir.
Sosyolojik anlamda baktığımızda mahalle kültürünün önemi nedir? Mahalle çocuklar için ne ifade eder? Apartmanda büyüyen çocukla, mahallede, bahçeli bir evde büyüyen çocuk arasında ne gibi farklar olur?
Mahalle hem algılanabilir bir coğrafyayı hem de birbiriyle yakın ilişkileri olan homojen bir topluluğu ifade eder. Mahallelerde zengin ve fakir rahatlıkla birlikte yaşarken günümüzde sitelerde ancak aynı gelir seviyesinde insanlar yaşayabilmektedir. Bu ayrımcılık asla tasvip edilemez, insan/kul haklarına aykırıdır.
Yazının devamı için: http://www.dunyabizim.com/Manset/16837/artik-her-yer-ayni-ve-kimse-bir-yere-ait-degil.html
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.