Özellikle son zamanlarda şiddeti daha da artan İslâm'a karşı yapılan saldırıların doğrudan doğruya Allah'a yöneldiğini söyleyerek bu saldırılara İslâm dairesi içinde kalarak karşılık verilmesi gerektiğini ifade ediyor. Yazar, İslâm'ın temiz vahyinin buna yeteceğini düşünüyor ancak bu girişten kitabın bir savunma kitabı olduğu anlaşılmamalıdır. İslâm'ı tepelerde bir yerlerde korunaklı bir kale, ona saldıranları ise vizyonları yetmediği yerde her şeyi yok sayan saldırgan bir güruh olarak görebiliriz. Bu saldırganlığı kendi kendilerine anlatamadıkları inanç sistemlerindeki çelişkilerle ya da daha da vahimi insanı yaratıcısından ayrı görüp idrak, basiret ve dar alanda çırpınan alelade bir varlık olarak görmeleriyle izah edebiliriz. Oysa insan Şeyh Galib’in “zübde-i âlem” tanımına uygun olarak doğuştan üstün bir varlıktır. İslâm’ın insana bakışı onu kendi dairesi içinde yüceltici bir bakış açısı olmakla beraber İslâm, insandan hep daha iyisini yapmasını, potansiyelini zorlamasını ve ortaya çıkarmasını bekler. Bunu da yaratılışının özünde aramak gerekir. Çünkü insan, kıyaslanamaz bir ve tek Allah tarafından yaratılmış, akıllandırılmış ve sırrına erebileceği her şeyi araştırmakla görevlendirilmiştir. İlmin ve onu öğrenmenin kaynağını da burada arayabiliriz.
Devamı: https://www.dunyabizim.com/idrakimize-giydirilen-deli-gomlekleri-izmler-makale,2255.html
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.