Hece Öykü dergisi 102. sayısına Rasim Özdenören’in “Torinolu At ya da Geriye Giden Günler” yazısı ile başlıyor. Bir filmden yola çıkarak yaşadığımız salgın günlerine ulaşan bir çizgide ilerleyen yazıda Özdenören’in ortak paydada buluşan tespitleri çok önemli. Ayrıca yapılan bu göndermeleri ben bir tavsiye olarak da görüyorum. Friedrich Nietzsche’den yola çıkarak hazırlanan bu filmi izlemeyenler için de tavsiye etmiş oluyor Özdenören.
“Torinolu At… Bela Tarr’ın başyapıtlarından bir film…
Nietzsche’nin başından geçen dokunaklı olaydan esinlenerek beyaz perdeye aktarılmış…
Bunu filmin girişindeki açıklamadan anlıyoruz:
3 Ocak 1889’da Torino’da, Friedrich Nietzsche gezinmek üzere evinden çıkar. Bir arabacının, kıpırdamamakta direnen atını kırbaçladığını görür. Olay yerine gelir, arabanın üzerine atlar ve kolunu atın boynuna dolayarak ağlamaya başlar. Komşusu onu evine götürür, o da iki gün boyunca divanın üzerinde o son sözlerini fısıldayana kadar sessizce, kımıldamadan yatar: “Anne tam bir aptalım.” diye mırıldanır. Uysal ve bunamış vaziyette, annesinin ve kız kardeşlerinin yardımıyla bir on yıl daha yaşar. Atın akıbeti ise bilinmiyor.
Bu kısa badire Nietzsche’de sonun başlangıcını belirleyen olaydır.”
Devamı: https://www.dunyabizim.com/aralik-2020-dergilerine-genel-bir-bakis-3-makale,2049.html
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.