“Bu ikiliyi yan yana görmek ne kadar edebîdir?” diye düşünenler olabilir ama edebiyatın geniş evreninde kendine her şeyin yer bulabildiği gerçeğinden yola çıkarsak futbolun da edebiyatın yanına yakıştığını anlamak çok da güç olmayacaktır. Karabatak Dergisi 52. sayısında Edebiyat ve Futbol konusunu işliyor. Özel dosyaları ile daha bir özel olan derginin giriş yazısında “Bir Ceza Sahası Olarak Edebiyat” diyerek konuya ustaca bir açılım getirmiş oluyor Ali Ural.
Dosyada yer alan yazılardan paylaşımlar yapacağım.
Futbol ve Satranç
Turgut Çeviker iyi futbol özlemini şöyle dile getirir: “Ustaca oynanan, yelpaze gibi açılan bir akının, dantelâ gibi örülen bir kombinezonun, beş pas ötesini hesaplayan satranççı bir taktiğin estetiğine varamayanlara futbolu övmeye kalkmayın. Seyircisinin muhayyile kısırlığı, bize, futbolun güzel bir sanat olduğunu unutturmamalı. Oyun biter, yenen, yenilen bir yana, yapılan ortak bir ayindir. Top üzerine ortak bir senfoni. Takımların orkestra gibi icra ettiği. Oyun biter, bu senfoni kalır geride. Eğer o maç iyi bir maç idiyse.” Turgut Çeviker, adeta topun sahada uzun uzun dolaştırıldığı bir pas oyununu tarif etmektedir ve bunu iyi oyun olarak nitelendirmektedir. Buna karşılık satranç ustası Richard Reti, daha basit ve doğrudan bir oyun anlayışı ortaya koyar gibidir. Reti’ye “Hamle yaparken kaç hamle ilerisini hesaplıyorsunuz?” diye sorulduğunda “Çoğunlukla tek hamle. Ama gördüğüm o hamle en iyi hamledir,” yanıtını verir.
Devamı: https://www.dunyabizim.com/ekim-2020-dergilerine-genel-bir-bakis-2-makale,1977.html
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.