Hece Öykü Dergisi 104. sayıya Rasim Özdenören’in “Gördüğümüz Şey, Gördüğümüz Şey Midir?” yazısı ile başlıyor. Yazının özünde, kısa öykü var. Edebiyatın genel anlamda en önemli işlevi olan az sözle çok anlam ifade etme özelliği de diyebiliriz yazının konusuna. Kısa öyküdeki anlam yoğunluğa değiniyor Özdenören, bir örnekle de pekiştiriyor düşüncelerini.
“Son yüzyıl içinde, bir kalemde adlarını bile anımsamakta zorluk çekeceğimiz sanat ve edebiyat akımı doğup battı.
Her birinde kendine yer edinebileni, her birinin kendine göre izleyicisi ve ürün vereni oldu. İlgili referanslarda her biri ayrıntıda birbirinden farklıymış gibi görüntüler yarattı.
Son 60 yıl içinde sadeliği önemseyenler olduğu gibi, bunun tam tersi giriftliği öne çıkaranlar da oldu. Birbirine karşıt adlarla da anıldılar. Örnekse minimalizm ve maksimalizm…”
“Türkçede Ramazan Korkmaz’ın “küçürek öykü” olarak adlandırdığı öykü minimal akımın örneklerini sergiliyor. Ama o öykülerin hiçbiri gördüğümüz veya okuduğumuz şey değildir. Okudukça her birinin en az iki anlamı barındırdığını görmek imkân dâhilindedir. Kaldı ki her biri iç içe katmanlar hâlinde çeşitli yorumlara açık bulunmaktadır.”
“Sonuç: hiçbir metin göründüğü kadar basit değildir ve göründüğünden ibaret hiç değildir… İnsanın halleri kıyamete kadar anlatılacak ama bitirilemeyecektir.”
Öykünün Kadim Kaynakları
Emin Gürdamur’un editörlüğünde hazırlanan dosyanın konusu; Öykünün Kadim Kaynakları. Tarihten bu yana öykülere kaynaklık eden birçok argüman hakkında yazılar yer alıyor dosyada. Görüyoruz ki uçsuz bucaksız bir deryanın içindeyiz. Adına kaynak diyelim, ilham diyelim fark ermez. Bizi besleyen unsurlar o kadar sınırsız ki öykümüzün zenginliğinin nereden geldiğine de bu dosya bir kez daha ışık tutmuş oluyor. Kaynak niteliğinde bir çalışma olmuş. Emeği geçenleri kutluyorum.
Emin Gürdamur’un giriş yazısından;
Devamı: https://www.dunyabizim.com/nisan-2021-dergilerine-genel-bir-bakis-2-makale,2208.html
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.