2007 yazında on beş yıl yaşadığım Kazakistan’dan ayrıldım ve Ukrayna'da Herson Devlet Üniversitesi'nde çalıştım. Hikâyelerini çevirdiğim yazarların kısa hayat hikâyelerini işte bu sırada Herson’da yazdım. 2008 yılında Türkiye’ye döndükten sonra elimdeki metni birkaç yayınevine gönderdim fakat bu girişimlerden bir sonuç alamadım.
2012 yılının şubat ayında Atatürk Üniversitesi'nde çalışmaya başlayınca çalışmayı tekrar gündeme aldım. Metni okuyarak bir kez daha düzelttim. Bu arada Kazak hikâyeciliğinin piri sayılanIbıray Altınsarıulı’ndan “Qıpşaq Seyitqul” (Kıpçak Seyitkul)hikâyesini çevirdim. Yaz tatilinde ise kitabın inceleme kısmını kaleme aldım. Bu arada hikâyeler peyderpey Avrasya Yazarlar Birliği’nin Kardeş Kalemler dergisinde yayımlanmaya devam ediyordu. 2012 yılında birliğe bağlı Bengü Yayınları’ndan çalışmanın kitap hâlinde yayımlanması teklifi gelince hiç düşünmeden “Tamam!” dedim. Ancak bu teşebbüs bazı sebeplerden dolayı akim kaldı.
Doğrusunu söylemek gerekirse uğradığım hayal kırıklığına bağlı olarak çalışmayı bir kenara attım. Aradan bir yıl geçmeden değerli hocam Prof. Dr. Yavuz Akpınar’ın tavassutuyla çalışmayı Ötüken Neşriyat’a gönderdik. Yayınevinin talebi doğrultusunda kitaba ancak elli hikâye dâhil ettik. İnceleme ve metin bölümlerinden oluşan kitap nihayet Şubat 2014’te neşredilmiş oldu.
Yazının devamı için: http://www.dunyabizim.com/Manset/17091/ne-biz-kazaklari-taniyoruz-ne-de-kazaklar-bizi.html
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.