Bağımsızlıkçı fikirler güç kazanıyor ve yerel ile millî olan arasındaki uyum bariz bir şekilde öne çıkıyordu. İslâmî Selamet Cephesi ve Nahda gibi uyanış döneminden sonraki aşamayı temsil eden hareketlerin millî düzeyde güçlü bir temsil kabiliyetine sahip olması, emperyalist merkezlerin yeni bir müdahale dönemine geçiş yapması ile neticelendi.
Ömer Muhtar filmini ilk defa ne zaman seyrettiğimi hatırlayamıyorum. Fakat o yıllarda artık bizim için bir şeylerin değişmeye başladığı açıkça görülebiliyordu. Tarihin dönemlere ayrılması hadiseleri daha derinden kavramaya yardım ediyor. Seksenlerde Ömer Muhtar filminin çekilmesi bile başlı başına önemliydi, İslam dünyasında bir şeyler değişmeye başlamıştı. Akdeniz’i kuşatan İslam ülkelerinde sömürgecilik dönemlerinin yapılarına yönelik tabandan gelen bir itiraz vardı. Bu itirazın yeni bir toplumsallaşma modeline yaslanmış olmasını ayrıca kaydetmek gerekir. Çağrı ve Ömer Muhtar’ı bu itirazın bir yansıması olarak görebiliriz.
- Her iki filmi, bir sanat dalı olarak sinemanın kendi kavramları ile tahlil etmek elbette önemlidir fakat Batı hegemonyasına karşı itirazı yani siyasî koşulları bir kenara koyduğumuzda “mesaj”ın yoğunluğu kaybolur.
Devamı: https://www.gzt.com/gercek-hayat/omer-muhtar-filmi-ve-cufranin-gelecegi-3547548
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.