Edebiyat dergileri arasında eskiden merkez ve taşra ayrımı yapılırdı. İstanbul ve Ankara bu manada merkez kabul edilir, diğer iller ise taşra olarak nitelendirilirdi. 2000’lerden sonra bu ayrım ortadan kalkmış görünüyor. Şüphesiz bunun en önemli sebebi iletişim kanallarının yaygınlaşmasıdır. Özellikle 2010’lardan itibaren yaygınlaşan sosyal medya kullanımı tüm ülkeyi hatta tüm dünyayı küçücük bir cep telefonu ekranına sığdırdı. İnsanlar anlık paylaşım yapılabilen bu kanallar vasıtasıyla kendilerini ifade etme imkânına kavuştu. Artık İstanbul’da veya Ankara’da yaşamanın avantajı kalmadı. Tam aksine bireyselleşmenin yoğun olması sebebiyle büyük şehirlerde bir araya gelmek, ortak bir çalışma yapmak zorlaşmaya başladı. Oysa diğer şehirlerde insan ilişkileri henüz doğasını yitirmediği için bir araya gelmek, ortak bir amaç etrafında organize olmak kolaylaştı. İletişim imkânlarının artmasıyla da merkezle diğer şehirler arasındaki duvarlar kalktı. Bu durum Anadolu’nun muhtelif şehirlerinde doğup ülke çapında yayın yapan dergilerin sayısını artırdı. Konya, Sivas, Trabzon, Kayseri, İzmir, Kahramanmaraş gibi şehirler bunun öncülüğünü gerçekleştirdi. Bu şehirlerde yayınlanan dergiler bünyelerinde pek çok şehirden yazar ve şairlere yer vermekle “merkez” kavramına yeni bir bakış açısı getirdi. Bu bakış açısı kısaca “hareket neredeyse merkez orasıdır” şeklinde özetlenebilir.
Devamı: https://www.dunyabizim.com/dergi/sivastan-dunyaya-yayilan-siirin-gur-sesi-askar-h42790.html
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.