Osmanlı Devleti, 1768-1774 yılları arasında Rusya ile yapmış olduğu savaşı kaybetmiş ve savaşın sonuna imzaladığı Küçük Kaynarca Antlaşması ile Kırım’ın özerkliğini tanıdığını açıklamıştı. Bu, Osmanlı tarihinde bir ilktir. Osmanlı Devleti, sınırları içindeki bir toprağına özerklik vermişti. Bu özerkliğin devamında da Kırım, Rusya’nın egemenliğine girmiştir. Bu coğrafyada 1854’de yine Rusya ile büyük bir savaş olmuş, binlerce insan hayatını kaybetmiştir.
Kısacası Kırım, bir savaş coğrafyasıdır. Bölgenin kısa zaman önce Ukrayna’dan Rusya’ya geçtiğini hatırlatmakta fayda var.
Savaş bölgelerinin acıları çok olur. Bu bölgelerde yaşam mücadelesi verilir, dinlerini yaşamakta zorlanır insanlar, hicret etmek isterler, lakin ata toprağını terk etmek de zordur. Bu savaş coğrafyasının önemli bir anlatıcısı var: Cengiz Dağcı. Dağcı, 1919’da Kırım’da doğmuş, çocukluğunun ilk yılları Sovyet Rusya’nın sosyalist ideolojisini hayata geçirmeye çalıştığı zulüm dönemlerine denk gelmiştir. İkinci Dünya Savaşı’nda Ruslar için- mecburen- savaşırken Almanların eline esir düşer, esir kampından kurtularak İngiltere’ye, Londra’ya yerleşir. Lakin burada çok ağır şartlarda yaşamaya çalışır. Yazar, 2011’de vefat etmiştir.
Edebiyat dili olarak Türkçeyi seçen yazar, bu durumu “Türkçe bana anamın konuştuğu dil” diyerek açıklar.
“Deniz parçalanamaz”
Kırım’ın ve kendisinin yaşadığı sıkıntıları mülteci olduğu yıllarda sayısız eserle dile getirmeye çalışan Cengiz Dağcı, hatıralarında bu durumu, “Ben yalnızca Kırım’ın yazarı değilim ama Kırım’ın faciasını bütün gerçeği ve içtenliği ile yalnız ben yazabilirdim” diye iddialı bir cümle ile açıklar.
Yazarın bir anlamda hayat hikayesini anlattığı “Korkunç Yıllar” adlı bir romanı bulunmaktadır. Ötüken Yayınları’ndan çıkan kitap, II. Dünya savaşı öncesi ve sırasında Kırım’da geçer. Kahramanımız Sadık Turan. Kırım’ın köylerinden… Bir gün gözlerinin önünde babasını alıp götürüyorlar. Baskılar artınca köylerini terk etmek zorunda kalıyorlar, yerlerine Ruslar gelip yerleşiyor. Kardeşlerinin ikisi de hastalıktan, doktorsuzluktan ölüyor, eve maddi katkı sağlamaya çalıştığı ilk zamanlarda babası, daha gitmemişken, Sadık Turan’a izin vermez, onun okumasını ister. “Başımızdan geçenler, başkalarının da başına geldi; felakete milletçe uğradık Sadık. Bu milleti sizin gibi gençler kurtarmazsa kim kurtaracak” (S.23) diye açıklıyor babası durumu.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.