Evrensel işlerlik kesintiye uğradığında, pratikte olmamanın getirdiği sorunlar çoğu kez yakıcı olarak tezahür eder. Birinci dünya savaşıyla ortaya çıkan kopukluk, İslam’ın kendi yurdunda suçlu gibi görülmesine neden olurken sözlü kültürle korunmaya çalıştı.
Yüksek duvarların arkasında paranteze alınarak bekletilirken, akışın bahşettiği dinamizmden kopuşla, yerel özelliklerin karakterine büründü. Mezhepler, meşrepler elinde ana özü zedelenmiş olarak ortaya çıktığında, hayat yerine ölümü temsil eden karakteriyle, bütünleyen özeliğini kaybetmiş oldu.
Günümüzde Müslümanların en tehlikeli rakipleri bir başka gruba ait Müslümanlarsa, problemi bir başka adrese göndermek sağlıklı bir yol olmayacaktır.
Yazının devamı için: http://www.dunyabulteni.net/yazar/ahmet-mercan/19838/acaba-diyebilir-miyiz
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.