Bediüzzaman kendi yazdığı mektuplarda daima talebelerini (kendi diliyle ders arkadaşlarını) teşvik, takviye ve teskin etmişti.Melih Turan yazdı..
Her fikir öncüsünün vefatıyla ardında bıraktığı kitaplar, onların fikrî açılımına, davasına ve gayelerine birer şahittirler. Lakin genellikle büyük adamların ardına bıraktığı eserlerinden başka bir şeyler eksik kalmıştır. Mesela meslek ve meşrebleri. Bir edebiyat, din, felsefe öncüsünün hayatını ve fikriyatını tam anlamaya yetmiyor maalesef geride bıraktıkları kaynak eserler. Onları ilmen tanımak istenildiği gibi amelen dahi tanımak isteniliyor. Yani yaşayış itibariyle de dava adamları bilinmek istiyor.
Mevlana’nın Mesnevisi, Yunus Emre’nin şiirleri bizlere onların sadece düşünce ve edebi aktarımlarından ibaret. Hayatlarına dava ettikleri gayelerindeki metoda yönelik ciddi bir birikim oluşturmuyor ne yazık ki.
Burada Bediüzzaman Said Nursi'nin meşhur Risale-i Nur Külliyatı içerisinde olduğu halde dışarıdan fazlaca bilinmeyen üç eserini nazara vermeye çalışacağım. Barla, Kastamonu ve Emirdağ Lahikaları. Başka bir dil ile Bediüzzaman’ın ve talebelerinin aralarındaki musahabeler, konuşmalar. Said Nursi’yi bir dava adamı olarak diğer dava fertlerinden ayıran en büyük özelliklerinden biri ve davasının vefatından sonra dahi gitgide büyüyerek yayılmasının temel sebebi işbu lahikalardır.
Yazının devamı için: http://www.dunyabizim.com/Manset/18031/bediuzzaman-mektup-turunu-nasil-kullandi.html
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.