1920’lerde Yunan ordusuna galip olmamızdan sonra Ankara’da bulunan Bediüzzaman, yüksek fikirli insanların içinde dinsizlik fikri neşredilmek istendiğini bilmüşahede görüyor ve bu dinsizlik tehlikesine karşı titriyor. O zaman Kur’an’dan istifade ettiği Allah hakkında şüphe edilmemesini bildiren bir ayeti Arapça olarak açıklıyor ve bunu neşrediyor. Savaştan çıkmış olmanın ruh hali ve Arapça bilmemek gibi bazı nedenler yazdığı o kitabın tesirini göstermiyor.
Bediüzzaman, Risale-i Nurların telifine başladığı bir dönemde, aradan beş-on yıl geçtikten sonra, yazdığı o kitabı Türkçe olarak tekrar kaleme alır. Yeni adıyla bu kitap 23. Lema olan Tabiat Risalesi'dir.
Tabiat Risalesi, İbrahim Suresindeki “Peygamberleri onlara dedi ki: Gökleri ve yeri yoktan var eden Allah hakkında şüphe olur mu?” ayetinden hareket ederek ‘Allah hakkında şüphe olmaz ve olmamalı’ der ve neredeyse yüz yıl önce içimize atılan dinsizlik, imansızlık tohumunun imkansızlığını ispat eder.
Yazının devamı için: http://www.dunyabizim.com/Manset/18567/bediuzzaman-tabiat-risalesini-neden-yazdi.html
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.