Bünyamin K.’yla üç söyleşi yaptım. Onun şiiriyle ilgili yazı yazdım ve yazdırdım. Belki de 90 Kuşağı içinde şiiriyle en çok uğraştığım isimlerden biri Bünyamin K.’dır. Bunda onunla aynı şehirde yaşamamızın, bir ara her gün olmasa da her hafta yüz yüze görüşmemizin etkisi büyük. Dün Biriktiren (Okur Kitaplığı, 2012) yayımlandığında, kendisiyle son söyleşimi Fayrap dergisi için yapmıştım. Söyleşiden önce yine Bünyamin K. şiirini baştan sona okudum. Dün Biriktiren zaten onun “bütünüyle ben buyum” dediği, sağlam şiirlerinin tamamını barındıran bir kitap. Öyle veya böyle Bünyamin K. şiiri on yılı aşkındır zihnimde döner durur. O şiiri defalarca düşünmüş, ölçmüş tartmış, yeniden yeniden değerlendirmişimdir. Neden?
Bunda şahsi tanışıklığımızın etkili olduğunu belirttim. Fakat şiir üzerinden kurulan bir dostlukta, bu açıklama yeterli gelmeyecektir. Sonuçta çok sayıda şair arkadaşım var. Çoğunu yakından takip eder, okur, yorumlamaya çalışırım. Ama hiçbiriyle Bünyamin K. şiiriyle olduğu kadar uğraşmadım. Diğerlerine nazaran Bünyamin K.’yla teşrik-i mesaimiz fazla. On yılı aşkın arkadaşlığımızda Bünyamin K.’yla defalarca şiir konuştuk, dergileri tartıştık, uzun yolculuklar yaptık. Bunlar öğretici olduğu kadar yıpratıcıydı da. Yıpratıcıydı, çünkü Bünyamin K. en başından beri, bir türlü kendimi bırakamadığım, çoğu zaman anlam veremediğim bir şiiri yazıyordu. On yıl boyunca bu şiire bir şekilde nüfuz etmeye çalıştım. Çalışmaya onun dostluğunu da dahil ettim. Belki o, farkında değildi ama birlikte yaşadığımız birçok olayda onun şiirine dair yargılara ulaştım. Bu, öyle böyle bir tecrübe değil. Açıklaması zor.
Yazının devamı için: http://www.dunyabizim.com/Manset/18184/bunyamin-k-bastan-ayaga-lirizm-demekti.html
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.