D. Mehmet Doğan ile Dil ve Medeniyet Ortak Çizgisinde Buluşmak

Üniversite eğitimi için geldiğimiz İstanbul’da günlerimiz kitaplar arasında, edebi mahfillerde, şair ve yazarların, aydınların verdiği konferans ve seminerlerde geçiyordu. Okumak, yeni çıkan kitapları takip etmek, heyecanla yaptığımız, yorgunluk nedir bilmeden sürekli koşturduğumuz seminer ve konferanslar bizim için oldukça besleyici bir kaynak oluşturuyordu.

Edebiyat fakültesini tercih edişimizdeki sebeplerin bizdeki karşılığını daha okula başladığımız anda bulamadığımızı gördük. Edebiyat fakültelerinde şair ve yazar yetiştirilmediğini anlamamız zor olmadı. Böyle bir zorunluluk var mıydı? Okuldaki dersler bizi sarmayınca dışarıda arayışlara başladık.

Arayış içinde olmanın getirdiği heyecan ve açlık bizi beslenme kaynaklarımızdan daha çok yararlanma zorunluluğu ile karşı karşıya bırakıyordu. Yeni edebi mahfilleri tanımaya çalışıyorduk. Yeni tanıştığımız mekanlara daha sık uğruyorduk; kimlerin oralara devam ettiğini merak ediyor, kimler oralarda konuşuyor, konferanslar veriyor, artık bunları takip etmeye çalışan iyi bir öğrenci olmuştuk. İlk etapta MTTB, Birlik Vakfı, Kubbealtı Cemiyeti, Türk Edebiyatı Vakfı, Aydınlar Ocağı, Fetih Cemiyeti gibi dernek, vakıf gibi sivil toplum kuruluşlarında düzenli olarak çeşitli toplantılar yapıldığını öğrendik. Şair ve yazarlar, mütefekkirler, akademisyenler bu mekanlarda konferans veya seminerler veriyordu. Artık biz de bu toplantıların devamlı takipçisi olmuştuk, hatta bazı günlerde toplantılar ders saati ile çakıştığı zaman derse girmek yerine o konferans ya da semineri izlemeye gidiyorduk.

Devamı: http://www.dunyabizim.com/portre/27655/d-mehmet-dogan-ile-dil-ve-medeniyet-ortak-cizgisinde-bulusmak