Kimi yerde bu sarı çizmeli Mehmet ağa’dır. Batı edebiyatında ise Robinson Crusoe’ dur. Ama bizim hikayemiz çok başka. Tarık abi hayatımızı kökten değiştirdi. O ki gönlü Zeki Müren’in Türkçesi kadar güzeldi. Sözleri naif idi. Her tanıştığı insana kırılgan yaklaşır. Onu incitecek bir sözden itinayla kaçınırdı. Kültürlüydü, her şeyi okurdu. Kitapları onun için her şeydi. Hep iyi şeyler yapmak istedi. Her olaya bu niyetle adım attı. Biz ile o çok sevdiği çorbacıda buluşur ibretlik hayat hikayesini baştan sona tekrar tekrar anlatırdı. Hikayesini yaşatmak boynuma borç bindi.
Çocukluğu zor geçmiş. Pederi bunu zamanında eşek sudan gelinceye kadar dövermiş. Bu da az haydut değilmiş ya neyse. Annesi desen üvey. İki tane de erkek kardeşi varmış. Çocukluğunun acısını çıkarmak için gençliğinde kendi deyimiyle ”Pislik herifin teki” olmuş. Tabi ergenliğinde etkisiyle. Dopamin, adrenalin, seratonin… Tüm mahalle bundan yaka silkmiş. Mahallenin tüm çocuklarını haraca bağlamış. Mini bir mahalle çetesinin başında lakabı ”Belalı Tarık” olmuş. Derken yine elinde çok sevdiği dedesinden kalma sarı tesbihiyle dolaşırken O’nu görmüş. Şubat ayının 15’inde. O günü aklına mıh gibi kazımış. Siyah bol pantolon üstüne bordo bir kazak giymiş mavi gözlü, uzun, kumral saçları olan bir kız elinde bir tabak aşure komşuları olan günlerin vazgeçilmez ismi Maide teyzenin evine doğru gidiyormuş. Tabi bizim Tarık abi kızı görünce elden tesbihi patt diye düşürmüş. Kız da sese doğru bakınca…Bu saniyeden sonra tüm şairler bütün şiirlerini o kız için yazmış. Kız tabi öyle haydut görünümlü birini görünce korkmuş pıtır pıtır küçük adımlarla yoluna devam etmiş. Ama arada bahanelerle kaçamak bakışlar atması onun da bizim ”Belalı Tarık” tan hoşlandığının en has ispatıymış.
Devamı: http://www.izdiham.com/gokcem-elif-karanfil-sari-tesbihli-tarik-abimiz/
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.