Anlamadığım şu; Türkiye'de üstünde tartıştığımız konuları neden bir türlü demokratik alanın genişletilmesi için birer imkân ve araç olarak görmüyoruz? Kürtlerin anadil özgürlüğü, din eğitimi, ibadet biçimi ve mekânı tartışmalarını yapıyoruz çünkü bunların tümünü devlet- sivil alan çatışmasının içinden okuyoruz.
O yetmiyor, bu konuların tamamında devletin "kontrolünü", belirleyici rolünü sivil alanın üstünde tutuyoruz.
Halbuki kolaylıkla değişebilir bu anlayış.
Artık. Çünkü yakın geçmişimizde bütün siyasal hayatımızı tayin eden en büyük konuyu, başörtüsü konusunu, bir temel insan hakkı, özgürlük ve demokratikleşme sorunsalı olarak gördük ve o yoldan çözdük -artık ne kadar çözdüysek. Ama hiç değilse o kulvara girdik. Peki, şimdi şu yukarıda saydığım üç alanı neden bu bağlamda ele almayalım?
Yazının devamı için: http://www.sabah.com.tr/Yazarlar/kahraman/2014/09/22/din-dersiyle-ozgurlesmek
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.