7-8 Kasım 2014 tarihlerinde Akdeniz Üniversitesi ve İSAV tarafından organize edilen ‘İslam ve Sanat Sempozyumu’nun altıncı oturumu ‘müzik’ ana başlığı altında yapılmıştı. Prof. Dr. Ramazan Altınay, tebliğinde, Emeviler dönemindeki musiki faaliyetlerini ele aldı. Cahiliye döneminde Arap müziğinin gayet basit bir yapıya sahip olduğunu, Emeviler döneminde ise bir medeniyet unsuruna ve sanat dalına dönüştüğünü dile getirdi. Emeviler’de sarayın müzisyenlere destek olmasıyla, müzik alanında nitelik ve niceliğin arttığını, saray tarafından müzisyenlere yüksek meblağlarda ücret verildiğini belirtti.
Yrd. Doç. Ahmet Güzel ise tebliğinde erken dönem Abbasî toplumunda müziğin yerini ele aldı. Abbasiler'in altınçağı olan ilk 100 yılda müziğin de zirveye ulaştığını belirtti ve müziğin gelişmesindeki temel faktörleri şu şekilde özetledi: “1- Halifelerin musikişinasları sahiplenmesi üzerine müzik toplumda popülerlik kazanmıştır. Bunun üzerine müzikle uğraşan kişiler sanatlarını icra etmek için Bağdat’a gelmişlerdir. 2- Yabancı dilden musikiyle alakalı eserler Arapçaya çevrilmiştir. Müziğin matematiksel yönü Grekler'den alınmış, ama Araplar'a has bir şekilde uygulanmıştır. 3- Müslümanların yaptığı fetihler ile Fas ve Rum sanatçılar köle olmuştur. Onlar da kendi usulleriyle Arapça şarkıları okumaya başlamışlardır. 4- Ülke sınırlarının genişlemesi ile farklı kültürlerle tanışılmıştır. 5- İbn Haldun bir toplumda müziğin gelişimini, ekonomik gelişim ile bağlantılı kabul eder. Bu bağlamda Abbasiler döneminde müzisyenlere çok yüksek meblağlarda ödeme yapıldığı bilinmektedir.”
Yazının devamı için: http://www.dunyabizim.com/Manset/18645/musluman-halkin-turkuleri-ne-anlatiyor.html
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.