Yazarın, eleştirel okumaların yetersizliği, yanlışların yeterince dile getirilmediği ve uyarı görevinden kaçınıldığı konusunda duyduğu sorumluluktan ötürü kitaplaştırdığı 'Teknik Okumalar'a Hatice Ebrar Akbulut değindi.
Bir kitap ilgisini ve değerini, okurlarından alır. Okur, kitabın sesini billurlaştırır. Kendisi gibi başka okurların da o kitabı keşfetmesini sağlar. Yazar, yazdığı kitabın akıbetine şahit olamayabilir ama kitaplar, kendi akıbetlerini görürler. Zamanın eleğinden geçip geçmediklerine tanık olabilirler. Kitap, kendisini yazanın erişemeyeceği zamanlara erişebilir. Diyebiliriz ki, bir kitabı asıl yaşatacak olan şey, onu yazanın hünerinde ve okuruna vereceklerinde saklıdır. Daha başka birçok sebep vardır ama bir kitabın talihini belirleyen en önemli şey, bu iki husustur.
Peki ya talihsiz kitaplar için durum nedir? Onlar hangi okurun elinde hayat bulur? Sanırım Bilge Karasu’nun okurların bir bölüğü diyerek “eleştiriyle uğraşanlar” şeklinde ayrımsadığı okurların elinde hayat bulur. Okuduklarını birikimlerinin süzgecinden geçiren okur, gerek yazarın, gerek çevirmenin, gerekse de yayıncının neden olduğu talihsizliği soruşturur. Bir şekilde, bu konudaki olumsuzlukları dile getirmeye çalışır. Eleştirmen-okuru diğer okurlardan ayıran, okuduğu kitap karşısında aktif olmasıdır. Başka bir deyişle edilgen olmamasıdır.
Devamı:http://www.dunyabizim.com/kitap/26958/nasil-bir-okur-ya-da-bir-kitabi-nasil-okumali
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.