Kuveyt ziyareti sırasında Sayın Cumhurbaşkanı Abdullah Gül ile sohbetimizde gündeme gelen Anayasa Mahkemesi'nin twitter kararı, genel erişim yasağının kaldırılmasına yol açması itibarıyla doğru bir karar.
Ama gerisi itibarıyla tartışmalı.
Mahkemeler, anayasaya, yasaya ve hukuka uygun olmak şartıyla vicdani kanaatlerine göre karar vermek zorunda. Anayasa'nın 138. Maddesi öyle diyor. Bu çerçevenin dışına taşan “vicdani kanaate” dayalı kararlar doğru bir sonuca yol açsa da problemlidir.
Hukuk devleti her şeyden önce usuller, kurallar ve prosedürler devletidir. Bunlar atlanarak iyi sonuçlar alınabilir ama bu gerçekten de özgürlükler için her zaman güvence olmayabilir.
Şimdi usullere bakalım:
Anayasa'nın 148. Maddesi'ne göre bireysel başvuruda bulunabilmek için olağan kanun yollarının tüketilmiş olması şarttır. Yine aynı maddeye göre olağan mahkemelerin çözmesi gereken hususlar bireysel başvuru kararına konu oluşturamaz.
Anayasa Mahkemesi Kanunu'nun 46. Maddesi de başvuru için başvurucunun kişisel olarak bu müdahaleden doğrudan etkileniyor olması ve müdahale etkisinin güncel olması, yani halihazırda devam ediyor olması gerekir.
Başvurunun kabul edilebilirlik şartları böyle.
Ancak kararda bu kuralları ve usulleri bir kenara itilmiş gözüküyor. İç hukuk yolları tüketilmeden doğrudan yapılan başvurular kabul edilmiş ve esasa geçilmiş durumda.
Yazının devamı için: http://www.aksam.com.tr/yazarlar/osman-can/twitter-karari/haber-297477
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.