Seçimler sona erdi. Türkiye'nin siyâsal tercihler atlası ortaya çıktı. Tahminler, öngörüler, spekülasyonlar tecrübe öncesi (apriori) işlerdir. Nesnel ya da olgusal tecrübenin yerine geçemez. Ezcümle; seçim öncesinin tahminler ya da öngörüler ya da spekülasyonlarının peyderpey aşılmış olması, en doğal durumdur. Şimdi mesele, bu atlasın en sağlıklı bir biçimde nasıl değerlendirileceği ile alâkalıdır.
Böyle olmakla birlikte, Türkiye'de tuhaf bir durumun sürmekte olduğunu hayretle izliyoruz. Özellikle muhalefet sözkonusu ettiğim siyâsal atlası, eskileriyle kıyaslamalı ve bağlantılı olarak aslına sadık okuma niyetini ve irâdesini ortaya koyabilmiş değil. Oysa, kendi geleceğini oluşturması, bu konuda göstereceği 'dürüst' hesaplaşmaya bağlı. Hatta bu tartışmaları kamusal bir açıklık ilkesi etrafında yapması daha da anlamlı olur. Ama yenilgi acı verir ve gurur kırıcıdır. Dolayısıyla bunun behemehal kamusal bir foruma dönüşmesini beklemek insafsızlık olabilir. Belki de bunun için muhalefete yaralarını onaracak bir zaman tanımak daha hakkâniyetlidir. Gelin görün ki, siyâsal tercihler atlasını karşılayış tarzı, muhalefet için bu zamanın uzayacağını gösteriyor. Bu, savsaklamayı ve sorumluluktan kaçışı getiriyor. Muhalefetin sicilinde bu alışılmadık bir durum değil. Dolayısıyla, Türkiye'nin kronikleşen muhalefet sorununun mevcut oluşumlar üzerinden çözülebileceği noktasında çok umutlu olduğumu söyleyemeyeceğim.
Yazının devamı için: http://yenisafak.com.tr/yazarlar/SuleymanSeyfiOgun/m%C3%A2k%C3%BBl-muhaliflere-dost%C3%A2ne-bir-hatirlatma/51180
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.