Yazım süreciniz nasıl? Hemen hemen her yazarın belli başlı bazı uygulamaları var. Örneğin Hemingway'in her sabah 500 kelime yazması, Balzac'ın günlük 50 bardak kahve içmesi, Milton'un kör olduktan sonra her sabah yardımcısının ona İncil'den pasajlar okuması ve ardından bu pasajlardaki imgeleri zihnindeki yansımalardan hareketle yazması gibi. Sizin de böyle bir rutininiz var mı?
Çalışan birisi olduğum için gündüzleri yazmaya vakit bulamıyorum. Bu sebeple benim için günün okunan ve yazılan kısmı akşam saatlerinde başlıyor. Genellikle gece yarısına kadar okurum, yazılarımı ve şiirlerimi ise hafta sonları gece yarısından sabaha kadar yazarım. Şimdilik rutinim bu şekilde. İş yerinde de fırsat buldukça okumaya çalışırım. Yazmak için odamda, masamda olmam lazım. Her yerde yazabilen biri değilim. Özellikle şiir bahsinde bu böyle…
Sizin için yazmak hayal kırıklığının dışa vurumu mudur; yoksa hayal kurmanın en güzel yolu mudur? Nasıl tanımlarsınız yazmayı?
Her zaman yazar ve şairlerin dertli insanlar olduğunu düşünmüşümdür. Bu kırgınlıktan çok hayatı değiştirme amacıyla ilgili sanırım. Gördüklerini, duyduklarını sindirmekte zorlanır şairler. Bu sebeple de itirazlarını ve önerilerini yazıya veya şiire dökerler. Bu ister şahsi sıkıntıları olsun ister topluma veya dünyaya dair olsun bir çıkış yolu arama biçimidir. Benim tercihim ekseriyetle çevremde olan bitenleri dert etmek üzerine kurulu. Şahsi dertlerimin dünyada olan bitenlerle karşılaştırıldığında "hiç" mesabesinde olduğunu anladığım anda kendimden bahsetmek bana zül gelir. Bu sebeple de şiirlerimde dünyanın dertlerini kendi derdim saymaya çalışırım. Bu aynı zamanda ileriye dönük bir ümidi aşılamak çabasını da içerir.
Devamı: https://www.kitaphaber.com.tr/yeni-kitap-soylesisi-yunus-emre-altuntas-k6623.html
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.