Umumi kanaat, tekke, tarikat denilince bunların sünnilikle ilgili kavramlar olduğu şeklindedir. Bir sünni tarikat mensubu olmadan, tekkeye girmeden veya gitmeden de dini hayatını yaşayabilir. Ama bugün görünüyor ki, aleviler için bu sözkonusu değildir!
Raporda yer aldığı gibi, tekke ve zaviyelerin kapatılması ile dedelerin otoritesi gayri meşru ilan edilmiş, kendi eğitimlerini yapmalarına izin verilmediği gibi resmi eğitim müfredatında alevilik hiçbir şekilde yer almamıştır.
Devlet sünnilere yönelik dini hayatı, öğretimi tanzim eden uygulamalar girişirken, alevilere yönelik hiçbir şey yapmamıştır. Cumhuriyetin başlangıcında pozitivizm tesiri ile, din geçici bir sorun olarak görülmüş, eğitimin yaygınlaşmasıyla dinden uzaklaşılacağı sanılmıştır. Alevilerin gizli saklı bilgilenme dışında dini bilgilerle karşılaşmaması, geniş bir kesimin konunun cahili olmasına yol açmıştır.
Bugün “alisiz alevilik” iddiasında olanların aleviliği dini bir çerçevede görmek istemeyen, kendilerini din alanının dışında tanımlayanlar olduğu şüphesizdir.
Sonuçta gelinen nokta: İdeolojik Anayasa devam ettikçe, bu Anayasa’nın sonunda Anayasa’ya aykırılığı öne sürülemeyecek devrim kanunları oldukça, ne sünnilerin ne de alevilerin sorunlarının çözülemeyeceğidir.
Alevilik meselesi tahminlerin aksine, “devrim kanunları” duvarına toslamıştır!
03.04.2011 Yeni Akit
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.