Geçen gün kaybettiğimiz Aşık Mevlüt İhsani’ye dair

Akşamlar

Dünyanın dönüşü kudretin sırrı
Işılır gün doğar döner akşamlar
Her saatin ayrı ayrı rengi var
Dağlara siyah tül iner akşamlar

Ara garip yalcu pınarı baştan
Su sesi geliyor karşi yamaçtan
Süzülür dereye çakıldan taştan
Eşsiz gelin gibi iner akşamlar

Karşiki yaylada çobanın mali
Bir yırtık keçesi birde kavali
Bir yaban tezegi bir kuru çali
Ufaktan ataşi yanar akşamlar

Aldandın dünyanın bilmem nesine
Mevlam neler koymuş kudret tasına
Koyun yavrusuna kuş yuvasına
Çırpına çırpına döner akşamlar

Aşık Mevlüt İhsani

Aşıkın Dünyaya Geldiği Boş mu

Aşıkın dünyaya geldiği boşmu
Bunlar tabiatın bir nişanıdır
Leylasın kaybetmiş mecnun sarhoşmu
Elbet bir yaranın perişanıdır

Laleki sararmış gül neden somuş
Kamber ki boğulmuş Aslı kül olmuş
Güneşmi kapanmış akşammı olmuş
Bakın bu havanın ne zamanıdır

Mevlüt yarasına kail dolanır
Kerem aslısına mail dolanır
Diyar diyar gezer sahil dolanır
Sevda tekkesini dervişanıdır

Aşık Mevlüt İhsani

Bilemem

Göz yaşımla mektup yazdım rüzgara
Yellere sana ne söyledi bilemem
Seni hatırlarım günde yüz kere
Eller sana ne söyledi bilemem

Lalelerin rengi ayvalaştı mı
Muhannet dikene gül dolaştı mı
Bülbül menekşeye fısıldaştı mı
Güller sana ne söyledi bilemem

Hayat geçidine taşlar dökülmüş
Gönül pınarına yaşlar dökülmüş
Ah çeke ah çeke saçlar dökülmüş
Yıllar sana ne söyledi bilemem

Her gelen dünyada bir dava yapmış
Ne yapsa insana masiva yapmış
İnsanlar ne saray kuş yuva yapmış
Dallar sana ne söyledi bilemem

Mevlüt ihsanî de yandıkça yandı
Hayatından bıktı candan usandı
Gönül yaylasını gezdi dolandı
Çöller sana ne söyledi bilemem

Aşık Mevlüt İhsani

Davam Yok

Koyunum yok yaylalarda yaylıyam,
Çıkam kaval çalam türkü söyliyem.
Gurbetelde gam yükünü taylıyam,
Götürmeye kervanım yok devem yok.

Mecnunmuyum dağbaşını inletem,
Ferhatmıyım kayaları çınlatam.
Keremmiyim coşkun suyu çağlatam,
Hak yanında kabul olur duam yok.

Gel muhannet sevdiceğim kınama,
El içinde beni ettin sinema.
Nasip olsa dönebilsem haneme,
Gurbetelde kanadım yok yuvam yok.

İhsaniyim gözyaşımı silerim,
Hayatımın oyununa gülerim.
Dertlerimi kaderimle bölerim,
Kimse ile hesabım yok davam yok.

Aşık Mevlüt İhsani

Döktü

Bu aşkın elinden yandım kavruldum
İçim kan ağladı didem yaş döktü
Kader harmanında estim savruldum
Yollarıma çeper çekti taş döktü

Ne gündüz eğlendim ne gece yattım
Bilmeden ağ ile karayı kattım
Hayal perisine elim uzattım
Benim için yüz ekşitti kaş döktü

Ayrılık her dertten yamandır yaman
Gece ayaz eder gündüzde duman
Sorsalar Mevlüt İhsani ne zaman
Otuzunda saç ağarttı diş döktü

Aşık Mevlüt İhsani

Elimi Uzattım

Elimi uzattım ateş bıraktın
Kıvılcım döküldü parmaklarından
Şirin sözler ile bağrımı yaktın
Alev alev yanan dudaklarından

Gönül bahçesinde aşkın saklarım
Yadıma düşende alır yoklarım
Her ne ederisen öper koklarım
Kara gözlerinden yanaklarından

Dünya bu dolaptan almıştır hızı
Güzel seven aşık çekmezmi sızı
Sabahtan görünen çoban yıldızı
Elmas küpelerin kulaklarından

Mevlüt İhsaniyem yaramdan sorun
Dert bilen hekime veremden sorun
Aşkın ateşini keremden sorun
Söktü dişlerinden tırnaklarından

Aşık Mevlüt İhsani

Gönül Ne Beklersin

Gönül ne beklersin viran bağlari
Dostun bahçesinde gül açti gitti
Ferhat şirin için yardı dağlari
Vurdu külüngünü yol açti gitti

Garip senem diyer erdir murada
Karacaoğlan çok dolandi arada
Kurbani gah suda gahta karada
Nice belalara bulaşti gitti

Fuzuli şeminin cevher sözleri
Mevlana bekaya açmış gözleri
Kerem Aslı için nice düzleri
Nice sahralari dolaşti gitti

Mevlüt İhsaniyem yorulmaz düşüm
Murada erdirmez böyle yürüşüm
Dedim böcek gibi yapem ibrişim
Bozuldu dezgahım dolaşti gitti

Hey Vah Hey

Derdimi ne diyem döktüm yaşımı
Ağrı gibi duman aldı başımı
Her nere gidersem koymaz peşimi
Hasretlik sinemi dağlar hey vah hey

Mevlüt ihsaniyem bu derdim daim
Gönlümün virane bağlarındayım
Hayatın ne karlı dağlarındayım
Bırakmaz aşayım dağlar hey vah hey

Mevlüt ihsaniyem yoktur idaram
Sinem göz göz oldu belirsiz yaram
Dertlerim yaş ile dosta maceram
Söylersiz sırrımı dağlar hey vah hey

Hz İsmail Destanı

Varınca Mina’ya İbrahim Halil
Böyle emretmiştir Cabbar u Celil
Yavrum buraya kurban geldin dedi bil
Böyle dedi ela gözden yaş geldi

İsmail’in kollarını bağladı
Halil durdu bıçağını zağladı
Dağlar duman tuttu, canlar ağladı
Melekler saf durdu nice kuş geldi

Hakk’ın emri budur atam ağlama
Ciğerini adlar ile dağlama
Ben asî değilim kolum bağlama
Bu sözleri atasına hoş geldi

Oğuldur babanın bahçesi bağı
Altıdan yediye girmiştir çağı
Hiç kulu keser mi kulun bıçağı
Halil attı bıçağına taş geldi

Mevlam emreyledi uçtu Cebrail
Benim için kurban geldi İsmail
Onu kesilmeye olmazsam kail
Cennetten bir kuzu kurban koç geldi

Bilemez şu hali bu Mevlüt İhsan
Emretti o zaman Cenab–ı Sübhan
Arafat dağında kesildi kurban
İbrahim Halil’in gönlü hoş geldi

Kurusun

Havalar bulutlu topraklar nemli
Yarim hazırlanma yollar kurusun
İçerim kan ağlar yüreğim gamlı
Sana duvak kuran eller kurusun

Sen allar giyindin ben giydim kara
Sen gülüp eğlendin ben düştüm zara
Gelin olup bindiğin gün atlara
Su veren pınarlar seller kurusun


Mevlüt ihsaniye bir uzat elin
Sen benim sevdiğim yadlara gelin
Mavili yaşmağın yaşlı mendilin
Asıp kuruttuğun dallar kurusun

Menekşe

Boynu eyik, nazik sümbül.
Niçin kalbi yaralısın.
Ne ağlarsın, azıcık gül.
Yoksa bahtı karalısın.
Kokun gelir esen yelde.
İsmin vardır her an dilde
Deste, deste her güzelde,
Sorarlarsa nerelisin.
Yaprağın mor,göğsün kara.
Seni gönderiyim yara.
Mevlüt İHSANİ' ye çare.
Hangi dağın maralısın.

Aşık Mevlüt İhsani

Nazlı Dilber




Nazlı dilber sallanarak yürüme
Lutfeyle göreyim kar yanakların
Sen beni görüpte mihrap bürüme
Yerden yere bitir nar yanakların


Gözlerin harami kaşların elmas
Solar güzelliğin sanada kalmaz
Hasretin ok vurur yaram sağolmaz
Aşığa çektirir zar yanakların

Mevlüt ihsaniyi yakma ateşe
Kimse sevdayınan çıkamaz başa
Mevlayı seversen çıkma güneşe
Gözlerimi aldı kar yanakların

Aşık Mevlüt İhsani

Ne Yapim

Çiçek diye bir dikene el attım
Mor menevşe haz gelmedi ne yapim
Kara hayal ile yıllarca yattım
Sevdiceğim tez gelmedi ne yapim

Amanında deli gönül amanın
Ahu feryadınan geçti zamanım
Yüksek dağlar gibi kalkmaz dumanım
Baharım yok yaz gelmedi ne yapim

Gurur güzellerde yasadır yasa
Onların kanunu aşığa tasa
Demir çarık geydim demirden asa
Yolum yokuş, düz gelmedi neyapim

Mevlüt İhsaniyim geldim oyuna
Elli yıldır kaval çaldım koyuna
Derdimi söyledim harğa boyuna
Cevabıma söz gelmedi ne yapim

Aşık Mevlüt İhsani

Oğul Türküsü

Güle güle uğurladık askere
Gidip bekleyesin vatanın oğul
Anan niçin kınaladı ellerin
Sırtı kınalanır kurbanın oğul

Yiğidin kaderi böyledir baştan
Sual et dağlardan topraktan taştan
İş başa düşünce dönme savaştan
Var ise göğsünde imanın oğul

Bekle vatanını cephede çağla
Sıva kollarını silahın yağla
Süngünü hazırla çantanı bağla
Belki aman vermez düşmanın oğul



Acı rüzgarı vatanına estirme
Düşmanını anla dostun küstürme
Kolun kestir bir ağacın kestirme
Çoğalsın büyüsün ormanın oğul



Helal ticareten harami katma
Dinle amirini nöbette yatma
Vatanını düşmanlara çığnatma
Şehitlik en büyük fermanın oğul



Vatanında birlik cihanda barış
Okumaya gayret sanatta yarış
İşle toprağını sen karış karış

Var ise gayretin vicdanın oğul




Vatan kazanılmaz sade tüfekle
Kalem ile gayret ile yürekle
Büyüklü küçüklü hizmet et bekle
Yetişsin bağ ile bostanın oğul

Sanatta yarış var en yüksek hızda
Yapalım satalım biz kapımızda
Karşıki komşular ayda yıldızda
Boş yere harcama zamanın oğul


Mevlüt İhsani’nin sevdiği vatan
Sana ne söyledi o şehit atan
Doğudan batıya atın oynatan
Dört kıtada vardır harmanın oğul

Aşık Mevlüt İhsani

Öğretmen

Hafta, biter azar, azar
Geçer cuma, gelir pazar.
Doğar beşik, ölür mezar,
Yüce insan öğretmendir.
Gel söyle inceden ince,
Anlayanlar olur yüce.
Gündüz gider, gelir gece,
Döner evren öğretmendir.
Sual ederlerse senden,
Söyle anlat,bunu den den.
Undan, denden öğütenden,
Bu değirmen öğretmendir.
Kâînatı hak yaratmış,
Adem'e hikmetikatmış.
Yap demiş dünyaya atmış.
Hak yaratan öğretmendir.
İnsanda oğuldan, kızdan.
Dağdan, ırmaktan, denizden
Aydan, güneşten, yıldızdan.
Seyret cihan öğretmendir.
Bunlar söyler neler,neler
Kuş ötüşür,hayvan meler.
Gökten uçar, dağı deler,
Bunu yapan öğretmendir.
Mevlüt İHSAN zaat ile,
Söyler yüzbin ispat ile.
İncil ile Tevrat ile.
Nur-u Kur'an öğretmendir.

Aşık Mevlüt İhsani

Soğanlı

Soğanlı dağların yüceden yüce,
Methine nihayet yoktur netice,
Güzelsin baharın,yazın gelince,
Cevherdir toprğın,taşın soğanlı.

Sürüler her yandan gelirler sana,
Suların soğuktur,benzer dermana,
Adın dağılmıştır senin her yana,
Var mıdır bir yanda eşin soğanlı.

Bir yanın ovadır, bir yanın orman,
Yavuz, Sultan Murad okumuş ferman,
Sana feda ettik doksan bin kurban,
Dumanlı, savaşlı başın soğanlı.

Baharında yaylalar, yurtlar geniştir,
Sana Enver Paşa kanlı demiştir,
Nice yaralını kurt, kuş yemiştir,
Başından geçeni düşün soğanlı.

Mevlüt İhsaninin yadigarından,
Usanmadım dumanından, karından,
Çok güzeli ayırmışsın yarından,
Bellisiz baharın, kışın soğanlı..

Şehit Mezarı

Şehit mezarından geçtiğim yerde,
Gelen bir inilti tan,tan diyordu.
Tarihe gömülmüş hangi seferde,
Vatan için kurban kurban diyordu.

Sürmüş düşmanları yurdundan atmış
Kanını yoğurmuş toprağa katmış
Kahraman ölür mü, uykuya yatmış
Var mı evladıma çatan diyordu

Kanı ile dolmuştu kanlı çizmesi
Önünde bir yığın düşman kellesi
Eli yarasında kısıkça sesi
Kulak verdim vatan vatan diyordu.

Bir aslan heykeli mezar taşında,
Silahlı, çantası yanı başında
Kahraman Türk’lerin her savaşında,
Şehit abidesi yatan diyordu.

Mevlüt der Türk genci emanetin al
Şerefli Al Bayrak, ak yüzlü hilal
Aziz Cumhuriyet, şanlı istiklal
Emanet bıraktı Atan Atan diyordu.

Aşık Mevlüt İhsani

Tatlıdır

Münevver adamın hoş latifesi,
Demeki arının balı tatlıdır.
Beslemez kemiği, olmaz hilesi.
Fakir bile olsa, dili tatlıdır.

Namerdin yanından varıpta geçme
Anlatma derdini, sırrını açma
Suyu kevser ise, eyilip içme.
Akan derelerin seli tatlıdır.

Görmezmisi bu dünyanın halini.
Çekme namertlerin kalmakalını.
Yeme muhammetin dalak balını.
Kadir bilenlerin külü tatlıdır.

Mevlüt keder etme olursun hilalal.
Lütfundan etmesin bizi zülcelal.
Varmıdır hiç buna uyacak ahval.
Hepsinden hak cemali tatlıdır

Aşık Mevlüt İhsani

Yarım Yarım

Dedim kuşlar gibi kuram yuvayi
Kanat yarım yarım kol yarım yarım
Yıllar geçti dolduramam kovayı
Çiçek yarım yarım bal yarım yarım

Kimse kaderinden dönemez haşa
Ömür bir merdiven çıkarsın başa
İster elli yaşa ister yüz yaşa
Akıbet kalırsın yol yarım yarım

Al yeşil giyinip bağrımi yarma
Benden yüz çevirip yadlari sarma
Tavus kuşu gibi şişme kabarma
Sende benim gibi kul yarım yarım

Mevlüt ihsaniyi sevdaya kattın
Alıp dertlilerin içine attın
Yadlara destiyi dolu uzattın
Banada dedinki al yarım yarım

Aşık Mevlüt İhsani