ben doğduğumda
çocukları delirmesin diye anneler
hasan dağıttılar
o kadar çok baktım ki uzağa
öldüğüme inanmadılar
bir gün dünyanın sonunda oturdum
aklım bir kuş kadar hafifti seni uçurdum
tahtadan bir at geldi
penceredeki henüz sevilmemiş bir ağaçtan
kanser aklıma da yayıldı
kaçtım, cennetten de böyle kaçmıştım.
haritadan dünya beğendik
bir şehir öyle pat diye indirilir mi insanın kalbine
gökte ve yerde
ve ikisi arasındaki her şeyi
seni öylece yarattılar ve tam yanıma koymadılar
hasan olmak
hepimiz çalışmayan saatler çizdik
dünyanın sonunda oturduk
çocuklar borsa derslerinden hemen sonra büyüdü
tanrılar büyüdü, gökdelen oldu
kaçtım, o uzun tiradı özetledim dünyaya:
dikkat et, insan hayatı seni aldatmasın.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.