Yazar Gökhan Özcan’ın 2000-2010 yılları arasında Gerçek Hayat dergisinde ve Yeni Şafak gazetesinde yayınlanan yazılarından oluşan Gözağrısı kitabının ikinci baskısı yapıldı. Eski yazılarını daha dokunaklı ve dengeli hale getiren Özcan, kendine has üslubuyla her zamanki gibi okurlarını selamlıyor. Gözağrısı’nda yer alan metinler, kaos halinde yaşadığımız günlük hayatın içinde fark etmediğimiz detaylardan oluşuyor. Çoğu eski günlere özlemle kaleme alınan yazılar, bugünü de anlamaya dönük.
Hayatın koşuşturması içinde değerini bilemediğimiz anların çokluğunu hatırlatan Özcan, insan kalabilmek için ne yapmamız gerektiğinin de ipuçlarını veriyor. Çoğu yerde hayata; bir çocuğun gözünden, yağmurun gözünden eski bir bakkalın gözünden bakmamız gerektiğini hatırlatıyor. Bu haliyle yazılar, dışa dönük olduğu kadar içe dönük bir yol da alıyor. Özcan’ın bize anlatmak istediğine, modern dünya sıkışmışlığında fazla yabancılaşmış duruyoruz. İnce ve gerçek şeylerden söz eden kelimelere biraz uzağız artık. Yakınlaşmaya çalıştıkça mesafeler biraz daha açılıyor. Gülten Akın’ın dediği gibi biraz olay:
Ah, kimselerin vakti yok
Durup ince şeyleri anlamaya
Kalın fırçalarını kullanarak geçiyorlar
Evler çocuklar mezarlar çizerek dünyaya
Yitenler olduğu görülüyor bir türküyü açtılar mı
Bakıp kapatıyorlar
Geceye giriyor türküler ve ince şeyler.
Şimdi biraz da kitabın içeriğine yakından bakalım. Özcan’ın kısa önsözü ile açılan kitap, 195 sayfa ve 90 küsur makaleden oluşuyor. Gizli, Sıradan Günlerin Güzelliği, Gözağrısı, Ayarsız, Eski Oyunlar gibi çekici başlıklarla sıralanıyor yazılar kitapta.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.