Dünyanın diğer bölgelerinde de içten içe kaynayan cadı kazanları var ama her nedense bunlar ya gündeme getirilmiyor ya da göründüğünden farklı bir şekilde resmedilmeye çalışılıyor. Dolayısıyla Ortadoğu ve özellikle de Batı dünyası merkezli kaynayan cadı kazanlarındaki fark, doğrudan doğruya olaya bakış açısı ve bu kapsamda kullanılan kavramlarla ilgili olarak karşımıza çıkıyor.
Bu bağlamda Ortadoğu; dünyanın diğer bölgelerinde yaşanan örtülü güç mücadelesinin sadece bir çatışma alanı değil, aynı zamanda yeni ittifaklaşma süreçlerinin zemininin atıldığı, test edildiği bir yer olarak karşımıza çıkıyor. Daha geniş anlamda Kafkasya, Orta Asya ve Güney Asya’yı da büyük ölçüde içine alan “Genişletilmiş Ortadoğu” üzerindeki güç mücadelesi 21. yüzyılın adını koyma ve yeni efendisi ya da efendilerini belirlemede oldukça önemli bir yere sahip.
Bunun için ABD hegemonyasının ve iddialarının akamete uğratılması, “çok kutuplu dünya” gerçeğinin Birleşik Devletler’e kabul ettirilmesi oldukça önemli. Çok kutuplu dünya için ise ABD’yi güç yapan temel sacayaklarının bertaraf edilmesi gerekiyor. Bu da iki sacayağına işaret ediyor: Avrupa ve Asya-Pasifik.
Bundan ötürü olsa gerek, İkinci Dünya Savaşı öncesi uluslararası sisteme ve bunun aktörlerine büyük ölçüde ihtiyaç duyuluyor. Zira ABD’nin süper güç olmasının yolunu açan gelişmeler, etkenler burada saklı. Muhtemelen, iki savaş arası dönemdeki krizlere (örneğin 1929 Ekonomik Buhranı), kavramlara (örneğin ırkçılık, yabancı düşmanlığı gibi), “çarpık değerlere/anlayışlara” (Batı dışındaki dünyayı reddeden “üstün ırk”, “ari ırk” gibi tüm yaklaşımlar) ve başarısız kurumsal yapılanmalara (örneğin Milletler Cemiyeti/Cemiyet-i Akvam gibi) bir kez daha şahit oluyor olmamızın altında da bu yatıyor.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.