1-Planlı göçlerle bir ülkenin elden çıkışının en somut örneği hiç şüphesiz Filistin’dir. Yüzyıllık sinsi planla bir bölgenin nasıl işgal edildiği, demografik yapısının nasıl değiştirildiği, zorbalıkla bir devletin nasıl kurulduğunun en bariz örneği Siyonist İsrail’in kuruluşudur.
2-Şehirlerin, düzensiz göçler ve sinsi planlarla nasıl elden çıktığının örneği ise Musul ve Kerkük’tür. Irak’taki Türkmen varlığının uygulanan sinsi planlarla nasıl günden güne yok edildiğini, gerek katliamlar, gerek göçe zorlama, gerek tapu kayıtlarına müdahaleyle azınlık haline getirildiğini görmek gerekir.
3-Bir başka örnek, 1492 yılında Hıristiyanların elinden Osmanlı Devleti tarafından kurtarılarak bu topraklara getirilen Sefarad Yahudileri Sabetaycılardır. 150 bin kişilik göçmen kafilesi İspanya Yahudisi Sebataycılar, yıllar içinde etkinliğini artırmış ve devletin önemli sinir merkezlerine etki eder hale gelmiştir. Küçücük bir göçmen topluluğunun Osmanlı Devleti’nin son dönemi ve Cumhuriyet dönemindeki lobi gücünün nelere mâl olduğunu görmek gerekir.
4-Türkiye, son on yılda, Suriye başta olmak üzere dünyanın değişik yerlerinden gelen yabancı göç dalgalarıyla adeta “göçmen deposu” haline gelmiştir. Bu, ülkeyi “Küçük Amerika”ya dönüştürme projesidir. Sadece savaş mağduru Suriyeliler değil, dünyanın her yerinden göç akınına karşı hiçbir ciddi önlem alınmamasıyla ülkenin demografik yapısı değişmektedir. Sadece Türkiye değil, Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti (KKTC) de göç akınına uğramaktadır. Daha şimdiden 386 bin nüfuslu KKTC’de 30 bin Yahudi yerleşmiştir.
Devamı: https://www.milligazete.com.tr/makale/19101816/siyami-akyel/turkiyenin-gocmen-politikasi
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.