İsmail Güleç: Okyanusların taşmasına izin vermeyeceğiz

Eskiler,

Mevtin elinden ne civân-ı kavî kurtulur ne pîr-i zebûn

İnna lillahi ve inna ileyhi râciûn

Derlerdi. Kelimenin her iki manasıyla bir pîrimizi, bir büyük dava insanımızı kaybettik. Rıhlet kösü bu defa Alev Alatlı için çaldı ve o da ömür kafilesini toplayıp bir vatanından diğerine göçtü. Allah rıhletini âsân eylesin.

Alev Alatlı ismini ilk defa öğrencilik yıllarımda duymuştum. Onunla ilk tanışmam "Orda Kimse Var mı?" üst başlığı altında yayınladığı dört kitapla olmuştu. Son okuduğum kitapları ise Nasihatnâme adı altında yayınlananlar idi. Bunlar, bize endoktrine edilen Batı hayranlığının tesirini gidermek için Batı'nın ve kapitalizmin gerçek yüzünü anlatmaya hatta öğretmeye çalışan eserlerdi. O eserlerinde, önce Türkiye'yi gündemimize almaya ve meselemiz yapmaya çalıştı. Sonra da bizi o meselenin bir tarafından tutmaya ikna etmek için uğraştı. Başarılı oldu da.

Bunların yanında söz etmeden geçemeyeceğim onun milli konulardaki hassasiyetini gösteren bir romanı daha var. Yaseminler Tüter mi Hâlâ. Kıbrıs meselesini Eleni/Naciye üzerinden bize öğreten, insanlık hallerini en saf ve trajik taraflarıyla bize anlatan bu kitap aynı zamanda vakanüvis başlıkları altında verdiği bilgilerle bize Kıbrıs'ı da tanıtır. Arif Nihat Asya'nın Kıbrıs Rubaileri ile birlikte Kıbrıs hakkında yazılmış kitaplar arasında beni en çok etkileyen iki eserden biri olduğunu söylemeliyim.

Onun hassas olduğu konulardan biri de Filistin idi. Onca işinin arasında kendine görev edinerek maddi hiçbir karşılık beklemeden Edward Said'den yaptığı tercümeler ve konuşmalarında yaptığı vurguları unutmak mümkün değil. Filistinli annelerin neden altı çocuk yapmak zorunda kaldıklarını ondan öğrendik.

Devamı: https://www.fikriyat.com/yazarlar/ismail-gulec/2024/02/03/okyanuslarin-tasmasina-izin-vermeyecegiz