Lynne Jones Bosna'da savaş sırasında görüştüğü on dört çocukla savaştan hem iki yıl, hem de on yıl sonra yeniden görüşmüş ve ortaya 'Ve Sonra Ateş Etmeye Başladılar' kitabı çıkmış. Böylelikle yazar, savaşın çocuklar üzerindeki etkisini ve savaşın bittikten sonraki ruh halinin yansımalarını bizzat görme fırsatı bulmuş ve değerlendirmiş. Sedat Palut yazdı.
Avrupa’nın XX. yüzyıldaki son büyük kanlı savaşı Yugoslavya’nın dağıldığı dönemde yaşananlar olmuştur. SSCB’nin 1991’de çökmesinin ardından Hırvatistan’ın Yugoslavya’dan ayrılmak istemesi ve bu sürecin devamında Boşnakların da bu ayrılığa dahil olması barışın gölgesinden çıkılmasına ve silahların çekilmesine sebep olmuştur. 1992’de yapılan bağımsızlık referandumunda %99.7 gibi bir çoğunlukla ayrılmak isteyen Boşnakların bu çabası Sırpların on yedi kişiyi şehit etmesiyle sonuçlandı. Sonra silahlar aktif bir şekilde devreye girdi. 1992-1995 yılları arasındaki savaşta beş yüz binden fazla insanın öldüğü ve iki milyondan fazla insanın mülteci durumuna düştüğü bilinmektedir.
Bu savaş sürecini anlatan çok sayıda film çekildi, kitaplar yazıldı. Lakin bu atmosferi çok sesli olarak ve savaşan grupları bir arada değerlendiren, savaşın gerisinde kalan insanların -özellikle çocukların- duygularını içeren çok az sayıda değerlendirme yapıldı veya kitap yazıldı. Bu nadir kitaplardan birisi Lynne Jones’un yazdığı “Ve Sonra Ateş Etmeye Başladılar” adlı kitap. Kitabın alt başlığı ise “ Bosna Savaşı’nın çocukları ve yetişkinlik dönemleri.” Kitap, Hep Kitap logosuyla Aralık 2017’de raflardaki yerini aldı.
Jones, Bosna Hersek’e, savaşın ilk yıllarında görevli olarak gitmiş. Savaşı bizzat yaşamış ve bu süreçte aklına çok sayıda sorular düşmüş: “Dokuz yaşındayken komşularınızın ve okul arkadaşlarınızın zorla evlerinden atıldığını ve şehrin yarısının küle döndüğünü gördüğünüzde ne olur, bu size ne hissettirir? Kendi evinizde komşularınız tarafından hapsedilmek nasıl bir duygudur?” (S.19) Savaşın içindeyken, Jones hem Sırplarla hem de Boşnaklarla görüşmüş. Fakat kitabın yazılma sürecinin uzaması, araya başka işlerin girmesi sebebiyle bu görüşmeleri okurlara sunamamış. Fakat bu yazara farklı bir bakış açısı kazandırmış. Çünkü Lynne Jones zamanında görüştüğü on dört çocukla savaştan hem iki yıl, hem de on yıl sonra yeniden görüşmüş ve ortaya bu güzel eser çıkmış. Böylelikle yazar, savaşın çocuklar üzerindeki etkisini ve savaşın bittikten sonraki ruh halinin yansımalarını bizzat görme fırsatı bulmuş ve değerlendirmiş. Yazar, savaşı çocukların gözünden değerlendiren bir eserle daha önce karşılaşmadığını özellikle belirtiyor.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.