İslamcı bir dergide Musa Anter

Öyküye sanırım Sadık Yalsızuçanlar’ın Bediüzzaman’ın hayatını romanlaştırdığı Dem’den başlamam gerekli. Çünkü orada Sadık abinin anlattığı bir sahne beni epey etkilemişti. Üstad talebelerinden teşekkül ettirdiği milis gücüyle Ruslara karşı Doğu Cephemizde savaşırken yaralanır, esir düşer. Esaret yıllarında ise yanında hem talebesi hem silah arkadaşı Abdurrahim Zapsu vardır. Okuduğum başka bir kaynakta büyük Türk milliyetçisi, Turancı(!) Enver Paşa’nın da yardımları ile Abdurrahim Zapsu ile beraber Kosturma şehrinden Petesburg’a ve oradan trenle Varşova’ya ulaşan uzun ve gizli yapılan bir yolculuk/kaçış sayesinde kurtuluyor. İşte bu uzun ve gizli yolculuğun değişik anlarında farklı kerametler ile dolu bir seyir çıkar karşımıza. Yalsızuçanlar romanda böyle bir anı anlatır. Esaretten kaçış sırasında önlerine çıkan nehrin kenarından karşıya geçmek için beklerkenBediüzzaman, Zapsu’ya elini tutup gözlerini kapamasını söyler.. Gözler, yoluna baş konmuş bir liderin, mürşidin, yol başçının elini güvenle ve tereddütsüz tutularak şeksiz-şüphesiz kapanır. Açılınca nehir çoktan geçilmiştir. Bu, romandan bir bölüm… Kaynak ise, olayın bizatihi şahidi olan Zapsu’nun yıllar sonra basına yansıyan anlatımları..

Geçtiğimiz yıl, Bediüzzaman’ın yakınlarındaki en önemli isimlerden birisi olan Abdurrahim Zapsu’nun 1947-1948 yılları arasında yayınladığı Ehl-i Sünnet isimli derginin ikinci cildi geçti elime. Üniversite’de akademisyen olan Necip Fazıl Duru isimli üstadımıza yaptığım bir ziyaret sırasında “bu senin işine yarar” deyip 1948 tarihini taşıyan dergileri uzatması ile başladı öykü. Abdurrahim Zapsu’yu bilenler daha çok üç ciltlik Büyük İslam Tarihi eserini kaleme alan önemli bir alim olarak tanırlar. Hatta Necip Fazıl’ın Büyük Doğu Cemiyeti’nin kurucu üyelerindendir aynı zamanda. .. Ülkenin zor zamanlarının alimlerinden.. Tek Partili yılların yani.. Fiiliyatı bırakın, sözü söylemenin dahi büyük bedellerinin olduğu acılı ve karanlık yıllar..

Yazının devamı için: http://kacakyolcu.com/musa-anter/