Derin Tarih dergisi, Eylül sayısındaki “Türkçenin Barbarlıkla İmtihanı” dosyasında, Cumhuriyet tarihimizde derin iz bırakan, bilim camiamız, eğitim ve öğretim kurumlarımız için dönüm noktası diyebileceğimiz çok önemli bir konuyu, dil devrimini masaya yatırıyor.
Türkçe üzerine çalışmaları olan ve Büyük Türkçe Sözlük yazarı D. Mehmet Doğan'a göre, başka hiçbir dilin maruz kalmadığı bir kıyımdır dil devrimi. Harfleri değiştirerek zihnimizden geçmiş silinmiş, geleceğimiz ise kelimeleri yasaklanarak tehdit edilmiştir. Edebiyatımıza, düşüncemize ve muhayyilemize sınır çekilerek, sözlüğümüzdeki binlerce kelime tard edilmiştir. Şemseddin Sami'nin 20. yy.ın başında yayınlanan Kamus-ı Türkî''sinde takriben 30 bin kelime vardır. Bu bir el sözlüğüydü. Dil Kurumu'nun ilk genel Türkçe Sözlük'ünde ise kelime sayısı 15 bindir. Bu sözlükten 55 sene önce, Redhouse Efendi'nin yayınladığı Türkçe-İngilizce Sözlük'te ise 90 bin kelime vardır.
Dil bir medeniyet tercihidir
Doğan'a göre dil bir milletin hafızasıdır. Batı'da kök dil addedilen İncil'in yazımında kullanılan Latince esas alınırken, Osmanlılar Kur'ân dili Arapçayı esas almışlardır. Bunun bir medeniyet tercihi olduğu açıktır. Dilin zorla değiştirilmesi, edebiyatın ve ilmî çalışmaların gelişmesini sınırlamıştır. Bugün, 20.yy.'ın başında yazmaya başlamış veya yetişmiş büyük ediplerimizin ölçüsünde güçlü yazarlarımızın olmayışı da bundandır.
Dilimizi yabancı dillerin boyunduruğundan kurtarmak iddiası, yıkıcı uygulamalarla yabancı dillerin istilasına dönüştürülmüştür. Doğan, “bir kelimenin yerine yenisini koymak, eski kelimenin bütün anlam ve derinliğinin aktarılması sonucunu vermez, çünkü kelimede mana ve derinlik uzun süreli kullanımla mümkündür” diyerek, şu soruyu sormadan geçemiyor: Acaba, 20. yy.'da milletin dini değiştirilemeyeceği için mi dili değiştirmek yoluna gidildi?
Yazının devamı için: http://www.dunyabizim.com/Manset/18008/derin-tarih-dil-devrimini-masaya-yatirdi.html
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.