Peyami Safa, öteden beri seçkin bir romancı olarak görülmüş ve gösterilmiştir. Ancak bu seçkinliğin hangi temeller üzerine oturduğu yeterince izah edilmemiştir. Edilemez de! Çünkü üniversite yıllarında Safa'nın tüm romanlarını okuyan birisi olarak bu romanların elle tutulur bir yanı olduğunu düşünmüyorum. Siz de Safa'nın romanlarını okuyarak değerli vaktinizi israf etmeyin diye, niye okumamanız gerektiğine dair beş adet sebep göstereceğim. Sonrasında seçim sizin.
1) "Tekniği" zayıftır
Safa, romanlarını kurarken hayatı örnek almış ancak romanın yapısı ile hayatın düzeni arasında yaptığı karşılaştırmada; romanı, hayatın kronolojik silsilesine değil, psikolojik yapısına bağlı tutmuştur. Bunu yaparken de somuttan soyuta gitmiş, yani önce hayat ve hareket, sonra konuşma, daha sonra tasvir ve en son da tahlil ve izah yaptığı için romanlarını okumak âdeta bir çile çekmeye benzer. İnsan onun romanlarını okurken "kardeşim, ne olduysa şunu adam akıllı anlatsana!" demekten kendini alıkoyamaz. Ayrıca romanlarını kaleme alırken, romanı sadece yazarın tasarrufu altına girmesini değil, hayatın bir takım tesadüflerine ve cilvelerine de açık bıraktığı için gerçekçilik hissi uyandırmaz. Ne yapayım öyle romanı o zaman? Bunun yanı sıra romanlarını yazarken kafa karıştırıcı şeyler denemiştir. Örneğin Bir Tereddüdün Romanı'nda 1. ve 3. şahıs olmak üzere, her bölümde anlatıcıyı değiştirir. Başka işimiz kalmadı da kim konuşuyor, onu mu çözmeye uğraşacağız?
Devamı için: http://www.dunyabizim.com/peyami-safa/24281/peyami-safanin-romanlarini-neden-okumamali
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.