Bir dostu kaybetmenin hüznü içindeyim

Dünya hayatının hiç bitmeyen hazan mevsiminde yine bir kara haberle  sarsıldık. Mustafa Miyasoğlu dostumuz ve ağabeyimiz ecel şerbetini içerek Hakk’a ruhunu teslim etti. Kendisini tanımamız her ne kadar basındaki yazıları  ve eserleriyle de olsa bizzat tanışmamız 2009 yılına denk geldi. Üniversitemizde kendisini bir konferans vermeye davet etmiştik. O da bizi kırmayıp gelmiş ve Üstad Necip Fazıl’ı yeni nesillere anlatmıştı. İki yıl sonra yine bizi şereflendirmiş ve  o canlı üslûbuyla, bu sefer Necip Fazıl, Yahya Kemal ve Mehmet Akif’in ortak yönlerini, her birinin edebiyatımıza katkılarını konuşmuştu.

Miyasoğlu kendini Türk edebiyatına adamış bir kalem erbabıydı. Hem Türk – İslâm medeniyetine hem de Batı medeniyetine vâkıftı. Geniş kültürüyle edebiyatımızın her alanına nüfuz etmiş, bir taraftan araştırmalarıyla kitleleri aydınlatmış bir taraftan yazdığı eserlerle gönül dünyamızı zenginleştirmişti. Onun edebiyattaki en önemli arayışı sanatta yerli ve millî olanı bulma çabasıydı. Bu uğurdaki gayretleri yeni nesil araştırmacılara da örnek teşkil edecektir.

Necip Fazıl’ı en iyi tanıyanlardan biri oydu. Hatta, Üstad’ı onun kadar iyi tanıyan ve anlatan birini bir daha bulabilir miyiz, bilmiyorum. Miyasoğlu gibi değerli kalemlerin kaybı edebiyatımızın dehalarına ulaşmanın yollarını uzatıyor araştırmacıların işini gün geçtikçe zorlaştırıyor.

Miyasoğlu’nun geride bıraktığı manevî miras elbette bunlarla sınırlı değil. O, fedakârlığıyla, hizmet aşkıyla, alçak gönüllülüğüyle de bizlere örnek oldu. Kendisine, Isparta’ya her iki gelişinde de hem resmî programda hem de program dışında dinleyicilere hitap etmesini teklif ettiğimizde hiç tereddüt etmeden bizleri kabul etmiş ve günümüzde, konferans vermeyi paraya tahvil etmeyi marifet sayan bilgi ve kültür esnafından ne kadar farklı ve yüce bir kişiliğe sahip olduğunu ispatlamıştı.

Miyasoğlu’nun bana hediye ettiği kitaplar kitaplığımın en mutena köşesinde dururken Van’dan adresime göndermiş olduğu bir kart  da kitaplığımın kenarına ilişmiş olduğu hâlde her zaman kendisini hayırla yad ettirecektir.

Allah, bu mübarek günlerde rahmetini ve mağfiretini ondan esirgemesin ve onu cennetine kabul eylesin.